шырокаэкра́нны кіно Britwand-;

шырокаэкра́нны фільм Britwandfilm m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спраектава́цьII матэм, кіно projizeren vt; auf dem Bldschirm drstellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сённека, прысл.

Абл. Сёння. У Мінск наш здалёку, з Дашавы, прыйшоў да нас сённека газ. Машара. — Слухай... А што калі мы з табою, жонка, ды сённека ў клуб выправімся? Там жа нейкае кіно. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актры́са

(фр. actrice, ад лац. actor = выканаўца)

артыстка, якая выконвае ролі ў тэатры і кіно.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акцёр

(фр. acteur, ад лац. actor = выканаўца)

артыст, які выконвае ролі ў тэатры і кіно.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кароткаметра́жны:

кароткаметра́жны фільм кіно Krzfilm m -(e)s, -e, Bifilm m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

культпахо́д м Geminschaftsbesuch m -(e)s, -e (тэатр, кіно і пад.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gag, ~u

м. трук (у кіно, тэатры);

gag filmowy — кінатрук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

білецёр

(фр. billeteur)

службовая асоба, якая кантралюе наяўнасць білетаў у кіно, тэатрах, на транспарце і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нямы́, ‑ая, ‑ое.

1. Пазбаўлены здольнасці гаварыць. Нямое дзіця. □ Спачатку я нават не ведаў, што там жаўцее, а потым успомніў, што гэта новы зруб нямога Паўла. Кулакоўскі. / у знач. наз. нямы́, ‑ога, м.; няма́я, ‑ой, ж. перан. Маўклівы, ціхі. Навокал — нямыя сосны, далей — гушчар. Карпюк. Скуты холадам даліны, Луг ляжыць нямы. Колас.

2. перан. Скрыты, затоены. Таня з нямым папрокам утаропілася ў Веру. Машара. У дзвярах стаіць маці. У яе посны выраз твару, у блеклых вачах нямое запытанне. Лынькоў.

•••

Нямая карта гл. карта.

Нямое кіно гл. кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)