korespondencyjny

1. карэспандэнцкі;

2. завочны;

kurs korespondencyjny — завочны курс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Во́дар (БРС, КТС). Запазычанне з польск. odór ’непрыемны пах, смурод’, якое ў сваю чаргу з лац. odor ’пах’ (гл. Булахаў, БМ, 51; Курс суч., 64).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праслу́хаць сов.

1. в разн. знач. прослу́шать;

п. выступле́нне пісьме́нніка — прослу́шать выступле́ние писа́теля;

п. лёгкія — прослу́шать лёгкие;

п. курс бата́нікі — прослу́шать курс бота́ники;

п. гало́ўнае — прослу́шать гла́вное;

2. (нек-рое время) прослу́шать;

п. дзве гадзі́ны радыё — прослу́шать два часа́ ра́дио

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астранавіга́цыя

(ад астра + навігацыя)

навука аб ваджэнні лятальных апаратаў і марскіх суднаў, вызначаючы курс па нябесных свяцілах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эстэ́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Філасофскае вучэнне пра сутнасць і формы прыгожага ў мастацкай творчасці, у прыродзе і жыцці, пра мастацтва як асобы від грамадскай ідэалогіі.

Курс эстэтыкі.

2. Сістэма чыіх-н. поглядаў на мастацтва.

Э.

М.

Багдановіча.

3. Прыгажосць, мастацкасць у афармленні, арганізацыі чаго-н.

Э. сталіцы.

|| прым. эстэты́чны, -ая, -ае.

Эстэтычныя тэорыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стылі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел мовазнаўства аб стылёвых разнавіднасцях мовы, яе вобразных сродках, заканамернасцях іх функцыянавання і ўмення выкарыстання.

Курс лекцый па стылістыцы.

2. Раздзел тэорыі літаратуры, які вывучае стылі мастацкіх твораў.

3. Сукупнасць вобразных сродкаў мовы якога-н. мастацкага твора, пісьменніка, літаратурнай школы і пад.

С. ранніх твораў В.

Быкава.

|| прым. стылісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

going​2 [ˈgəʊɪŋ] adj. бягу́чы, цяпе́рашні, які́ дзейнічае;

the going rate цяпе́рашні курс (разлікаў)

♦

a going concern (до́бра нала́джанае) прыбытко́вае прадпрые́мства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Арыфме́тыка. Сучасная форма з 1933 г. (Шакун, Гісторыя, 292) пад рускім уплывам. Ст.-бел. аритметика з 1517 (Гіст. лекс., 125, 213; Гіст. мовы, 1, 146; Хрэст. гіст., 1, 107) (у польскай з 1564). Старабеларускае слова хутчэй з лац. arithmetika ’тс’. Але ўжо ў Бярынды ариѳметика. Гэта форма, адлюстраваная і ў сучаснай рус. арифметика, — запазычанне з грэч. ἀριθμητική ’тс’ праз стараславянскую. На грэч. першакрыніцу беларускага слова ўказвалі Курс суч., 163; Юргелевіч, Курс, 128.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Асамбле́я. З франц. assamblée ’сход’ праз рус. ассамблея, дзе з Пятроўскай эпохі (1696): Курс суч., 166; Крукоўскі, Уплыў, 78. Параўн. Шанскі, 1, А, 169; Маргаран, ЭИРЯ, 6, 92.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

засячы́ I сов., в разн. знач. засе́чь;

з. дрэ́ва — засе́чь де́рево;

конь засе́к нагу́ — ло́шадь засекла́ но́гу;

з. курс карабля́ — засе́чь курс корабля́;

◊ з. час — засе́чь вре́мя

засячы́ II сов.

1. (избить до смерти) засе́чь, запоро́ть, захлеста́ть;

2. (убить острым предметом, оружием) заруби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)