complete​2 [kəmˈpli:t] v.

1. зака́нчваць, канча́ць, завярша́ць;

complete a second year ско́нчыць дру́гі курс

2. укамплекто́ўваць

3. рабі́ць даскана́лым, удаскана́льваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

university [ˌju:nɪˈvɜ:səti] n. універсітэ́т;

go to university вучы́цца ва ўніверсітэ́це;

enter the university паступі́ць ва ўніверсітэ́т;

a university course універсітэ́цкі курс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kompéndium

m -s, -di¦en каро́ткі курс, каро́ткі змест, кампе́ндыум

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léhrauftrag

m -(e)s, -träge нагру́зка (выкладчыка); курс (прафесара)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

míssweisend

a магні́тны, дэвіяцы́йны

~er Kurs — ав. магні́тны курс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odwykowy

odwykow|y

: leczenie ~e — курс лячэння ад алкагалізму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

korespondencyjny

1. карэспандэнцкі;

2. завочны;

kurs korespondencyjny — завочны курс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Во́дар (БРС, КТС). Запазычанне з польск. odór ’непрыемны пах, смурод’, якое ў сваю чаргу з лац. odor ’пах’ (гл. Булахаў, БМ, 51; Курс суч., 64).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праслу́хаць сов.

1. в разн. знач. прослу́шать;

п. выступле́нне пісьме́нніка — прослу́шать выступле́ние писа́теля;

п. лёгкія — прослу́шать лёгкие;

п. курс бата́нікі — прослу́шать курс бота́ники;

п. гало́ўнае — прослу́шать гла́вное;

2. (нек-рое время) прослу́шать;

п. дзве гадзі́ны радыё — прослу́шать два часа́ ра́дио

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стылі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел мовазнаўства аб стылёвых разнавіднасцях мовы, яе вобразных сродках, заканамернасцях іх функцыянавання і ўмення выкарыстання.

Курс лекцый па стылістыцы.

2. Раздзел тэорыі літаратуры, які вывучае стылі мастацкіх твораў.

3. Сукупнасць вобразных сродкаў мовы якога-н. мастацкага твора, пісьменніка, літаратурнай школы і пад.

С. ранніх твораў В.

Быкава.

|| прым. стылісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)