шэ́фстваваць, ‑твую, ‑твуеш, ‑твуе;
Ажыццяўляць шэфства над кім‑, чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шэ́фстваваць, ‑твую, ‑твуеш, ‑твуе;
Ажыццяўляць шэфства над кім‑, чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зна́йда, ‑ы,
1. Сабака, які прывучаны адшукваць дзічыну або чалавека па следзе.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсвяці́цца, ‑свеціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адваражы́ць, ‑ражу, ‑рожыш, ‑рожыць;
Паводле ўяўленняў забабонных людзей — варажбой зняць чары з каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абнядо́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Тое, што і абяздолены.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее;
1. Правесці сяўбу; засеяць.
2. Пакрыць чым‑н. у мностве; абсыпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жале́йка, ‑і,
Беларускі і рускі народны музычны інструмент у выглядзе дудкі з раструбам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крыжавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Скрыжаваны, перакрыжаваны.
2. Які мае адносіны да крыжа (у 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
музыка́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Здольны да музыкі; які тонка разумее музыку.
2. Прыемны для слыху; меладычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцю́жны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)