ляшчо́ткі, ‑так; адз. няма.

1. Раздвоеная з аднаго канца дошчачка для заціску чаго‑н. Ветэрынарныя ляшчоткі.

2. Абл. Лубок (у 3 знач.). У бальніцы доктар выраўняў Дзямідчыку пераламаныя косці і ўзяў нагу ў ляшчоткі. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слон, слана́, мн. сланы́, слано́ў, м.

1. Буйная траваядная млекакормячая жывёліна трапічных краін з доўгім хобатам і двума біўнямі.

2. Шахматная фігура, якая можа перамяшчацца на любую колькасць клетак па дыяганалі.

◊

Слана не заўважыць — не бачыць самага важнага, вялікага.

|| памянш.-ласк. сло́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. слано́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Вырабы са слановай косці.

○

Слановая хвароба — тое, што і слановасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрашчэ́нне ср. сраще́ние;

з. ко́сці пасля́ перало́му — сраще́ние ко́сти по́сле перело́ма;

○ ло́ннае з. — анат. ло́нное сраще́ние;

фразеалагі́чнае з. — лингв. фразеологи́ческое сраще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бранзале́т

(польск. bransoleta, ад фр. bracelet)

упрыгожанне ў выглядзе вялікага кольца з металу, косці, якое носяць на руцэ вышэй кісці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прагрэсі́ўка, ‑і, ДМ ‑сіўцы; Р мн. ‑сівак; ж.

Разм. Прагрэсіўная аплата за выкананне здзельнай работы звыш нормы. [Рабочы:] — Вось чаго я не магу зразумець? У яго пяты разрад, у Косці — другі, а прагрэсіўку дзеляць. Дзівак! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамла́к, ‑а, м.

Абл. Кусцік травы, жмак сена, саломы і пад. Заместа сівое травы, якая там расла асобнымі хамлакамі, зямля густа велянела. Броўка. У шчылінах і між камянёў раслі хамлакі жорсткай травы, валяліся старыя косці. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fragile [ˈfrædʒaɪl] adj.

1. кро́хкі, ло́мкі;

fragile china кро́хкі фарфо́р;

fragile bones ло́мкія ко́сці

2. кво́лы;

fragile health кво́лае здаро́ўе

3. сла́бы, нетрыва́лы; ненадзе́йны;

a fragile alliance ненадзе́йны саю́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tower​1 [ˈtaʊə] n. ве́жа; вы́шка;

the Tower of Lon don Ло́нданскі Та́ўэр;

an ivory tower (перан.) ве́жа са слано́вай ко́сці

♦

a tower of strength надзе́йная апо́ра, абаро́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мастаіды́т

(ад гр. mastos = сасок + eidos = выгляд)

запаленне слізістай абалонкі паветраносных ячэек соскападобнага адростка скроневай косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

туберкулёз

(н.-лац. tuberculosis, ад лац. tuberculum = бугарок)

інфекцыйная хвароба чалавека і жывёл, выкліканая палачкай Коха; паражае лёгкія, косці, суставы, кішэчнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)