2. Прыстасаванне ў выглядзе трубкі, на якое навіваюцца ніткі і якое ўстаўляецца ў чаўнок пры тканні.
3.Косць у назе птушкі паміж галёнкай і пальцамі.
|| прым.цэ́ўкавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крыжавы́
1. (перакрыжаваны) Kreuz-; gekréuzt;
2.анат Kreuz-;
крыжава́я косць Kréuzbein n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АСТЭАМІЭЛІ́Т
(ад астэа... + грэч. myelos мозг),
інфекцыйнае запаленне касцявога мозгу і ўсіх слаёў косці. Неспецыфічны астэаміэліт выклікаецца гнаяроднымі мікробамі, спецыфічны туберкулёзнай, бруцэлёзнай, сіфілітычнай і інш. палачкамі. Узбуджальнікі астэаміэліту трапляюць у косць праз кроў (гематагенным шляхам) з аддаленага гнойнага ачага (фурункула, абсцэсу і інш.), праз пашкоджаныя тканкі (адкрытыя пераломы, раненні), з інфіцыраваных тканак (гнойнае запаленне суседняга сустава). Захворванню садзейнічаюць траўмы, пераахаладжэнні, ператамленні, авітамінозы і інш. Пры астэаміэліце ў косці парушаецца кровазварот, закупорваюцца сасуды (трамбоз); косць, пазбаўленая жыўлення, мярцвее. Участкі амярцвелай тканкі паступова адрываюцца і выдаляюцца праз свішчы з гноем. Адрозніваюць астэаміэліт востры гематагенны і хранічны. Востры астэаміэліт пачынаецца раптоўна: высокая тэмпература, дрыжыкі, ірвота, часты пульс, зацямненне свядомасці. Там, дзе пашкоджана косць, узнікае прыпухласць, чырванее скура. Калі гной прарываецца, тэмпература спадае, агульны стан хворага паляпшаецца. Ускладненні: гнойныя запаленні суставаў (артрыты), пераломы касцей, вывіхі, сепсіс, пашкоджанні ўнутр. органаў. Востры астэаміэліт можа пераходзіць у хранічны з перыядычнымі абвастрэннямі. Лячэнне вострага астэаміэліту — тэрапеўтычнае, хранічнага — хірургічнае, фізіятэрапеўтычнае.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
касцяне́ць, ‑ее; незак.
Ператварацца ў косць, станавіцца косцю. Рогі касцянеюць. Храсткі касцянеюць.//перан. Крэпнуць, дзеравянець ад холаду. Нібы ў клешчы, браў мароз у свае абдымкі .. [Надзіна] худзенькае цела. Ногі ўжо пачыналі касцянець.Бураўкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экзасто́з
(ад экза- + гр. osteon = косць)
адзіночныя або шматлікія касцёва-храстковыя разрастанні на паверхні косці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
1.гл.косць.
2. Цвёрдае ядро, семя ў некаторых пладах.
К. персіка.
К. слівы.
3. Тое, што і шчыкалатка.
У рацэ вады па костачкі.
4. Гібкая пласцінка, што ўшываецца ў карсет, сукенку і пад.
|| прым.ко́стачкавы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Костачкавыя плады.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ivory1[ˈaɪvəri]n.
1. слано́вая косць
2. вы́раб са слано́вай ко́сці;
a priceless collection of ivories бясцэ́нная кале́кцыя вы́рабаў са слано́вай ко́сці
3. ко́лер слано́вай ко́сці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
астэо́ма
(н.-лац. osteoma, ад гр. osteon = косць)
мед. дабраякасная пухліна, якая складаецца з касцявой тканкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
надлама́цьсов.
1. надломи́ть, надлома́ть;
н. косць — надломи́ть (надлома́ть) кость;
2.перен. надломи́ть;
н. здаро́ўе — надломи́ть здоро́вье
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)