Карэ́нне, да корань (гл.). Nomen collectivum на ‑ьje.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карэ́нішча, да корань (гл.) з аугментатыўным суфіксам ішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пракаро́нкаваты ’каржакаваты’ (Мат. Гом.). Да корань, каранасты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Aut Caesar, aut nihil

Альбо Цэзар, альбо нішто.

Или Цезарь, или ничто.

бел. Альбо повен двор, альбо корань вон. Альбо грай, альбо грошы аддай.

рус. Либо пан, либо пропал. Либо рыбу съесть, либо на мель сесть. Или грудь в крестах, или голова в кустах. Либо дупель влёт, либо стрелка в лоб. Либо мёд пить, либо биту быть. Либо зайца поймать, либо в тенета попасть.

фр. César ou rien (Цезарь или ничто).

англ. Neck or nothing (Всё или ничего).

нем. Alles oder nichts (Всё или ничего).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

А́ЛГЕБРЫ АСНО́ЎНАЯ ТЭАРЭ́МА,

класічная тэарэма існавання, якая сцвярджае, што кожны мнагасклад з камплекснымі каэфіцыентамі мае камплексны корань. Упершыню выказаў ням. матэматык П.Ротэ (1608), першым дакладна даказаў К.Гаўс (1799). Усе доказы абапіраюцца на тапалагічныя ўласцівасці мностваў камплексных і рэчаісных лікаў. З алгебры асноўнай тэарэмы вынікае: колькасць каранёў мнагаскладу супадае са ступенню мнагаскладу; кожны паліном з рэчаіснымі каэфіцыентамі раскладаецца ў здабытак лінейных і квадратычных множнікаў з рэчаіснымі каэфіцыентамі.

В.А.Ліпніцкі.

т. 1, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

альвео́ла

(лац. alveolus = паглыбленне, пузырок)

1) паглыбленне ў сківіцы, у якім змяшчаецца корань зуба;

2) маленькі лёгачны пузырок (на канцы кожнай бронхі), куды пранікае паветра пры дыханні.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Карняві́шча ’карэнішча, карэнне’ (ТСБМ). Да прыметніка карнявы пры дапамозе суфікса ‑ішча. Гл. корань.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

араўру́т

(англ. arrowroot, ад arrow = страла + root = корань)

сарты крухмалу, якія атрымліваюцца з карэнішчаў раслін роду маранта, клубняў куркумы і некаторых іншых трапічных відаў класа аднадольных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыка́л2

(англ. radical, ад лац. radix = корань)

1) член палітычнай партыі, якая змагаецца за рэформы ў рамках капіталістычнага ладу;

2) прыхільнік крайніх, рашучых дзеянняў, поглядаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыка́л2

(фр. radical < с.-лац. radicalis = карэнны, ад лац. radix = корань)

1) прыхільнік радыкалізму; член радыкальнай партыі (параўн. ліберал 1);

2) перан. прыхільнік крайніх, рашучых дзеянняў, поглядаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)