пана́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак., з інф. і без дап.

Набыць звычку рабіць што-н. непажаданае.

Зайцы панадзіліся ў сад.

Конь панадзіўся хадзіць у авёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́бскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арабаў. Арабская мова. Арабскае мастацтва.

•••

Арабсяі конь гл. конь.

Арабскія лічбы гл. лічба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпражны́, ‑ая, ‑ое.

1. Такі, якога прыпрагаюць. Прыпражны конь.

2. у знач. наз. прыпражны́, ‑ога, м. Конь, запрэжаны ў прыпрэжку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малое́зженый малае́зджаны;

малое́зженая доро́га малае́зджаная даро́га;

малое́зженая ло́шадь малае́зджаны конь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пристяжно́й

1. прыпражны́;

2. сущ. прыпражны́, -но́га м., прыпражны́ конь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

saddle horse

верхавы́ конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jibber

[ˈdʒɪbər]

n.

нараві́сты конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

packhorse

[ˈpækhɔrs]

n.

ую́чны конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

race horse

го́начны конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wooden horse

трая́нскі конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)