ружаві́зна, ‑ы, ж.

Ружовы колер, ружовае адценне чаго‑н. Ружавізна твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цемнаску́ры, ‑ая, ‑ае.

Які мае цёмны колер скуры. Цемнаскурыя плямёны Афрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., каго-што (разм.).

1. перан. Пазалаціць, надаць залацісты колер чаму-н.

Восень азалаціла лес.

2. Шчодра ўзнагародзіць, абагаціць.

Небывалы ўраджай лёну азалаціў вяскоўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ізумру́дны в разн. знач. изумру́дный;

і. пярсцёнак — изумру́дное кольцо́;

і. ко́лер — изумру́дный цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

крэ́мавы в разн. знач. кре́мовый;

~вае піро́жнае — кре́мовое пиро́жное;

к. ко́лер — кре́мовый цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

смара́гдавы в разн. знач. смара́гдовый;

~вая бро́шка — смара́гдовая бро́шка;

с. ко́лер — смара́гдовый цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шакала́дны в разн. знач. шокола́дный;

~ная фа́брыка — шокола́дная фа́брика;

ш. ко́лер — шокола́дный цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

яскра́вы в разн. знач. я́ркий;

я. ко́лер — я́ркий цвет;

я. пры́клад — я́ркий приме́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зеляні́ць, зеляню, зяленіш, зяленіць; зак., што.

Рабіць зялёным, афарбоўваць у зялёны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясёлкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае колер вясёлкі, шматкаляровы. Вясёлкавы бляск. Вясёлкавыя агні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)