зелянко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаравата-зялёны (пра колер). Гімнасцёрка зелянковага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паблакі́тнець, ‑ее; зак.

Стаць блакітным, набыць блакітны колер. Вочы паблакітнелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазалаце́ць, ‑лацее; зак.

Набыць залацістае адценне, колер. Колас даспеў, пазалацеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубі́навы

1. Rubín-;

2. (колер) rubínrot

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абрыко́савы Aprikósen-; aprikósenfarben, apricot [-´ko:] (пра колер)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Grau

n -s, - шэ́ры ко́лер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крыпто́н, -у, м.

Хімічны элемент, інертны газ без колеру і паху, які прымяняецца ў электрычных лямпах і рэкламных трубках і дае чысты белы колер.

|| прым. крыпто́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарчы́ца, -ы, ж.

1. Травяністая расліна сямейства капусных з жоўтымі кветкамі і плодам-стручком.

2. Вострая прыправа, прыгатаваная з насення гэтай расліны.

|| прым. гарчы́чны, -ая, -ае.

Г. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

azure​1 [ˈæʒə] n. блакі́т, све́тла-сі́ні ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brown​1 [braʊn] n. кары́чневы ко́лер; кары́чневая фа́рба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)