пома́нивать несов., разг.
1. (кивком и т. п.) зваць, клі́каць (час ад ча́су);
2. (голосом или приманкой) пава́бліваць, пана́джваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
збо́жжа ср.
1. собир. зерно́, хлеб м.;
2. (на корню или в снопах) зерновы́е, хлеба́, хлеб м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пярэ́смык м.
1. разг. переше́ек;
2. (узкая полоса, проход между двумя массивами леса или болота) прога́лина ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
за́береги
1. (полоса льда у берега) закра́йкі, -каў мн.;
2. (очистившаяся ото льда часть реки или озера) прата́ліны, -лін мн.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
попада́ться
1. (встречаться, случаться) трапля́цца; папада́цца;
2. (оказываться уличённым, пойманным или в каких-л. условиях против воли) папада́цца; см. попа́сться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
усту́п I м. (ступень или выемка) усту́п
усту́п II, -пу м. вступле́ние ср.; (вводная глава — ещё) введе́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пережа́ривать несов. (поджаривать слишком сильно, жарить всё, многое или заново) перапяка́ць; (мясо) перасма́жваць; (сало) перасква́рваць; (кофе, семечки и т. п.) перапра́жваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пережа́рить сов. (поджарить слишком сильно, пожарить всё, многое или заново) перапячы́; (мясо) перасма́жыць; (сало) перасква́рыць; (кофе, семечки и т. п.) перапра́жыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
переколо́ться сов. (исколоться в разных местах или о всех, многих) перакало́цца; пакало́цца;
переколо́ться о колю́чую про́волоку перакало́цца (пакало́цца) аб калю́чы дрот.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
◎ Ка́сцерка ’мяшок’ (Касп.). Тлумачэнне знаходзім у Даля: «Костерь ж. или костеря, костра, кострика, кострица, кострыга, костыга, костка, костица ж. Правильнее кастеря, кастрика «жесткая кора растений, годных для пряжи льна, конопли». Можна меркаваць, што касцерка ’мяшок’ — гэта ўтварэннесуфіксам -к(а) ад. бел. кастра ’кастрыца’, дзе суфікс выступае ў ролі ўтвараючага nomina attributiva і дзе нібы «аднаўляецца» ніколі тут не існаваўшы «ь». Гл. аб слове прасл. *kostra ў Трубамова, Эт. сл., 11, 158–160 (тут і аб складанасці рэканструкцыі). Першапачатковая семантыка слова — капцёрка «мяшок з канапель або льну — раслін, што даюць шмат кастры» (або «мяшок, зроблены з ільну або канапель, у якіх захавалася шмат кастры»).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)