мі́лачка ж разм (зварот) Lebchen n -s, -; Drling m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мі́стар м (зварот да мужчыны ў англамоўных краінах) Mster m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спада́р м (часцей ужываецца як зварот) Herr m -(e)n, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сястры́чка ж памянш kline Schwster; Schwster f -, -n (зварот да медсястры)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ага́

(тур. aga)

1) вайсковы тытул у Асманскай імперыі;

2) ветлівы зварот у сучаснай Турцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

клі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выражае заклік, загад і розныя пачуцці. Клічны сказ. Клічная інтанацыя.

2. Які выражае зварот да асобы, прадмета (пра форму, склон назоўніка). Клічны склон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́яц, за́йца, мн. зайцы́, -о́ў, м.

1. Невялікі звярок з атрада грызуноў, а таксама футра з яго.

Палахлівы як з.

За двума зайцамі пагонішся — ні аднаго не зловіш (прыказка).

2. Безбілетны пасажыр або глядач, што пранік куды-н. без білета (разм.).

Ехаць зайцамзнач. прысл.).

|| памянш.ласк. за́йка, -і, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.; ужыв. таксама як ласк. зварот да каго-н.) і за́йчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.; ужыв. таксама як ласк. зварот да каго-н.).

|| прым. зае́чы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Заечая натура (перан.: палахлівая).

Заечая губа — прыроджанае ненармальнае раздваенне верхняй губы ў чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

refund

1. [rɪˈfʌnd]

v.t.

варо́чаць, вярта́ць (гро́шы)

2. [ˈri:fʌnd]

n.

1) зваро́т гро́шай

2) зьве́рнутыя гро́шы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кабалье́ра

(ісп. coballero)

1) тытул двараніна ў Іспаніі;

2) ветлівы зварот да мужчыны ў іспанамоўных краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Rückgabe

f -, -n зваро́т, адда́ча, ggen ~ з умо́вай зваро́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)