Irretit muscas, transmittit aranea vespas

Павуціна ловіць мух і прапускае восаў.

Паутина ловит мух и пропускает ос.

бел. Каму за шутку прымуць, а другому за тое шкуру знімуць.

рус. Закон, что паутина: шмель проскочит, а муха увязнет. Закон ‒ дышло, куда хочешь, туда и воротишь.

фр. Où la guêpe a passé le moucheron demeure (Где оса прошла, там задержится мошка).

англ. Laws catch flies, and let the hornets go (Законы ловят мух, но упускают шмелей).

нем. Kein Gesetz, es find’t sein Loch (Всякий закон находит свою дыру). Gesetze haben weite Maschen (Законы имеют широкие отверстия/петли).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

электрадына́міка

(ад электра- + дынаміка)

раздзел фізікі, які вывучае законы руху і ўзаемадзеяння электрычных зарадаў і звязаных з імі з’яў (параўн. электрастатыка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

code [kəʊd] n.

1. ко́дэкс, стату́т, збор зако́наў;

the civil code грамадзя́нскі ко́дэкс;

the criminal/penal code крыміна́льны ко́дэкс

2. зако́ны, пры́нцыпы;

a code of honour зако́ны го́нару;

a high moral code ко́дэкс высо́кай мара́лі;

live up to the code of the school дзе́йнічаць у адпаве́днасці з пра́віламі паво́дзін шко́льнікаў

3. код, шыфр, сістэ́ма сігна́лаў;

a five-letter code код з пяці́ лі́тар;

the Morse code а́збука Мо́рзэ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экстрады́цыя

(фр. extradition, ад лац. ех = з + traditio = перадача)

выдача замежнай дзяржаве асобы, якая парушыла законы гэтай дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

fréveln

vi (gegen A)

1) рабі́ць злачы́нства

gégen die Gesétze ~ — паруша́ць зако́ны

2) блюзне́рыць; грашы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zdeptać

зак.

1. растаптаць, затаптаць;

2. стаптаць (абутак);

3. перан. парушыць, растаптаць (законы і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

исключи́тельный

1. (не похожий на других, особенный, необыкновенный) выклю́чны; (чрезвычайный — ещё) надзвыча́йны;

исключи́тельные зако́ны выклю́чныя зако́ны;

исключи́тельный слу́чай выклю́чны (надзвыча́йны) вы́падак;

челове́к исключи́тельной доброты́ чалаве́к выклю́чнай дабраты́ (дабрыні́);

2. (присущий только данному лицу, предмету и т. п., единственный) выклю́чны;

исключи́тельная со́бственность госуда́рства на зе́млю выклю́чная ўла́снасць дзяржа́вы на зямлю́;

исключи́тельные права́ выклю́чныя правы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяле́ктыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. У марксісцкай філасофіі — навука пра найбольш агульныя законы руху і развіцця прыроды, грамадства і мыслення, тэорыя і метад пазнання і рэвалюцыйнага пераўтварэння рэчаіснасці.

2. Працэс руху, развіцця чаго‑н. Дыялектыка пазнання. Дыялектыка гісторыі.

3. Уст. Уменне спрачацца, прымяняць лагічныя довады ў спрэчках.

[Грэч. dialektikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́тыка

(гр. statikos = які ўтрымлівае раўнавагу)

1) раздзел механікі, які вывучае законы раўнавагі цел;

2) стан спакою ці раўнавагі (проціл. дынаміка 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрамеха́ніка

(ад гідра- + механіка)

раздзел механікі, які вывучае законы руху (гідрадынаміка) і раўнавагі (гідрастатыка) вадкасцей і газаў і іх узаемадзеяння з цвёрдымі целамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)