Лясу́н ’жыхар лесу’, ’лясны дух’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш.; нараўл., Арх. ГУ; асіп., КЭС). Укр.лісу́н ’лясны дух’, Лісу́н ’бог ваўкоў’. Бел.-укр. ізалекса. Да лес. Аб суфіксе ‑ун гл. Сцяцко (Афікс. наз., 173). Аналагічна, але з іншым вакалізмам суфікса ўтворана чэш.Lesoň (у перыяд чэшскага адраджэння) з лац.Silvanus ’лясны бог’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сатана́
(гр. satan, ад ст.-яўр. satan = праціўнік)
злы дух у некаторых рэлігіях, які супрацьстаіць богу; д’ябал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
спірытуалі́зм
(фр. spiritualisme, ад лац. spiritualis = духоўны)
ідэалістычнае філасофскае вучэнне, паводле якога дух (душа) з’яўляецца першаасновай свету.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вон,
1.прысл. Прэч, на двор. Выгнаць з хаты вон.
2.выкл. Ужываецца ў значэнні загаду выйсці. Вон адсюль! — Вон, каб мае вочы вас не бачылі!..Ракітны.
•••
Вон з вачэй — прэч.
Дух вонзкагогл.дух.
(Хоць) душа вонгл. душа.
З рук вон — а) дрэнны; вельмі дрэнны. Ледзь Морж прыпоўз назад і — плюх! — у мора. Адлежваўся, бядак, нямала дзён. Каханне атрымалася — з рук вон.Корбан; б) вельмі, надта. Абстаноўка, шчыра кажучы, з рук вон дрэнная.Дзенісевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кле́тнік1 ’дух, які ахоўвае клець’ (Нас.). Гл. клець.
◎ Кле́тнік2 ’злодзей’ (Нас., Мат. Гом.). Гл. клетшку.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
animism
[ˈænɪ,mɪzəm]
n., Philos.
анімі́зм -у m. (ве́ра ў дух і душу́ ў ко́жнай рэ́чы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абяскры́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Адарваць, адрэзаць крылы, пазбавіць магчымасці лётаць. //перан. Пазбавіць творчых сіл, натхнення. [Дзяжа:] Хто волю смеў маю знясіліць І дух мой вольны абяскрыліць І палажыць яму мяжу?Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лучы́цца, лучуся, лучышся, лучыцца; незак.
Разм. Злучацца, яднацца. Налібоцкая пушча.. ва ўсе бакі — ляскамі ды пералескамі — лучылася з іншымі масівамі беларускіх лясоў.Брыль.Спіць усё, а дух сусвету З духам лучыцца зямлі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ЗЛЫ́ДЗЕНЬ,
ва ўсходнеславянскай міфалогіі злы дух, малая істота, часам у выглядзе старца, якая жыве (звычайна не адна) у хаце нябачна, прыносячы гаспадарам розныя нягоды і вечную беднасць. Існуе бел. прымаўка: «Упрасіліся злыдні на тры дні, a і ў тры гады не выжывеш».
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГУЙ,
у старажытнакітайскай міфалогіі душа (дух) нябожчыка. З распаўсюджаннем будызму Гуй стала агульнай назвай дэманаў і насельнікаў пекла. Уяўлялі Гуя падобным на чалавека, які не адкідвае ценю, раптоўна становіцца нябачным ці прымае аблічча звера, мужчыны ці жанчыны, каб завабліваць людзей і забіваць іх.