pünktlich
a
1.
a дакла́дны, пунктуа́льны, акура́тны
2.
adv своечасо́ва, дакла́дна, акура́тна, пунктуа́льна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dokładny
dokładn|y
1. падрабязны; дэтальны;
2. акуратны; старанны;
3. дакладны;
~e dane — дакладныя даныя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
да́та, ‑ы, ДМ даце, ж.
Дакладны каляндарны час якой‑н. падзеі, здарэння. У новым Зацішку спяваюць дзяўчаты, Калгас адзначае прыкметную дату. Хведаровіч. // Памета на дакуменце, пісьме і пад. пра час (год, месяц, чысло) яго напісання. Паставіўшы подпіс і дату, Алік прачытаў напісанае ўсё з пачатку. Кулакоўскі. Собіч запісаў дату і суму ў сваю кантрольную картку. Скрыган.
[Фр. date.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыты́м, злучнік далучальны (звычайна ў спалучэнні са злучнікамі і, ды, а).
Да таго ж, акрамя таго. Так у Малінаўцы з’явіўся новы гаспадар, і прытым не абы-які. Чарнышэвіч. [Валодзя:] — Ведаць .. [Кастуся] я ведаю, але думаю, што вопыту ў яго мала. [Максім:] — У Андрэя вопыту не больш, прытым і характарам ён мяккаваты. Машара. Гэта быў стрыманы і дакладны, прытым нешматслоўны субяседнік. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
háarscharf
1.
a
1) ве́льмі во́стры
2) ве́льмі дакла́дны
2.
adv ве́льмі дакла́дна, акура́тна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
літара́льны
(польск. literalny, ад лац. litteralis)
1) дакладны, даслоўны (напр. л. пераклад);
2) прамы, не пераносны (напр. л. сэнс).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
precise [prɪˈsaɪs] adj.
1. дакла́дны;
precise calculations дакла́дныя разлі́кі;
at that pre cise moment у гэ́ты са́мы мо́мант
2. акура́тны; пунктуа́льны
♦
to be (more) precise каб быць больш дакла́дным
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
definite
[ˈdefənət]
adj.
1) выра́зны, я́сны, дакла́дны
definite proof — выра́зны до́каз
definite answer — я́сны адка́з
2) вы́значаны, акрэ́сьлены
3) азнача́льны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прытама́нныя (прытама́нные) ’радня’ (ТС). Укр. притама́нний ’сапраўдны, уласны; родны’, рус. притама́нний, притома́нный ’выразны, дакладны’, дыял. таксама ’сапраўдны; тутэйшы, карэнны’. Слова ўзыходзіць да тур. tamam ’поўнасцю, цалкам, правільна, дакладна’; гл. Корш, AfslPh, 9, 672; Фасмер, 3, 367. У беларускай мове можа быць з украінскай, улічваючы арэал распаўсюджання (гл. ЕСУМ, 4, 580).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
карэ́ктны
(лац. correctus = папраўлены)
1) ветлівы, тактоўны (напр. к-ая заўвага, к-ыя паводзіны);
2) правільны, дакладны (напр. к. пераклад).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)