ілюзіяні́ст, ‑а,
1. Паслядоўнік ілюзіянізму (у 1 знач.).
2. Цыркавы і эстрадны артыст, які валодае майстэрствам ілюзіянізму (у 2 знач.); фокуснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілюзіяні́ст, ‑а,
1. Паслядоўнік ілюзіянізму (у 1 знач.).
2. Цыркавы і эстрадны артыст, які валодае майстэрствам ілюзіянізму (у 2 знач.); фокуснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pünktlich
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ры́хт, ры́хцік, рыхтык ’якраз,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дзяся́тка, -і,
1. Лік 10.
2. Група з дзесяці чалавек або дзесяці аднародных прадметаў.
3. Назва чаго
4. Ігральная карта з дзесяццю ачкамі.
5. Найвышэйшая школьная адзнака.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
патра́піць, -плю, -піш, -піць;
1. у каго-што, на што. Папасці, пацэліць.
2. Апынуцца дзе
3. каму. Дагадзіць.
4. з
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сна́йпер, -а,
1. Спецыяльна падрыхтаваны стралок вышэйшай кваліфікацыі, які дасканала валодае майстэрствам выключна трапнай стральбы, маскіроўкі і назірання і звычайна паражае цэль з першага стрэлу.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
менаві́та,
Тое, што і іменна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адне́куль,
З нейкага, не вельмі вядомага месца; з невядомай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расчу́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
То́кма ’толькі, столькі’: не токма пець, ён слова сказаць не можа (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)