выцю́кваць

‘удараць па чым-небудзь, стараючы гук; рабіць што-небудзь, удараючы, стукаючы чым-небудзь; біцца, пульсаваць (пра сэрца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выцю́кваю выцю́кваем
2-я ас. выцю́кваеш выцю́кваеце
3-я ас. выцю́квае выцю́кваюць
Прошлы час
м. выцю́кваў выцю́квалі
ж. выцю́квала
н. выцю́квала
Загадны лад
2-я ас. выцю́квай выцю́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выцю́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́каць

‘біць каго-небудзь чым-небудзь, што ўтварае глухі гук (пекаць каго-небудзь пранікам); забіваць каго-небудзь (пекаць кабана)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пе́каю пе́каем
2-я ас. пе́каеш пе́каеце
3-я ас. пе́кае пе́каюць
Прошлы час
м. пе́каў пе́калі
ж. пе́кала
н. пе́кала
Загадны лад
2-я ас. пе́кай пе́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пе́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

metaliczny

металічны;

metaliczny dźwięk — металічны гук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гудо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.

1. Механічны свісток, які падае сігналы.

Паравозны г.

2. Працяжны аднастайны гук свістка ці сірэны.

Выходзіць па гудку.

|| прым. гудо́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Голасна і рэзка, адрывіста крыкнуць, закрычаць.

2. Утварыць рэзкі, моцны гук.

|| незак. зы́каць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кларне́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кларнета. Кларнетны гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У фанетыцы — фрыкатыўны зычны гук.

[Ад лац. spirans, spirantis — які дзьме.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́хкаць (пра моцны гук) kráchen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

uvular [ˈju:vjələ] adj.

1. anat. язычко́вы

2. ling. увуля́рны (гук)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Выдаць кароткі гук, піск.

Жаласна п.

2. Зрабіць спробу сказаць што-н., запярэчыць чаму-н.

Не смець п.!

Толькі пікні (пагроза).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)