выцю́кваць
‘удараць па чым-небудзь, стараючы гук; рабіць што-небудзь, удараючы, стукаючы чым-небудзь; біцца, пульсаваць (пра сэрца)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выцю́кваю | выцю́кваем | |
| выцю́кваеш | выцю́кваеце | |
| выцю́квае | выцю́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| выцю́кваў | выцю́квалі | |
| выцю́квала | ||
| выцю́квала | ||
| Загадны лад | ||
| выцю́квай | выцю́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выцю́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)