Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пабале́цьсов. (нек-рое время) поболе́ть;
галава́ ~ле́ла ды сці́хла — голова́ поболе́ла и переста́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Óberhaupt
n -(e)s, -häupter галава́, нача́льнік, кіраўні́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дзіра́вы, ‑ая, ‑ае.
З дзіркай (дзіркамі). Дзіравае вядро. Дзіравая лодка. □ Галубы ў старым, дзіравым кошыку, падвязаным пад лацінай, выседзелі галубянят.Брыль.// Зношаны да дзірак, парваны (пра адзенне, яго часткі). Дзіравая кашуля. □ Дзіравую кішэню ніколі не напоўніш.Прыказка.
•••
Дзіравая барадагл. барада.
Дзіравая галавагл.галава.
Дзіравая памяцьгл. памяць.
Дзіравыя рукігл. рука.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асіве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Пасівець, ссівець. [Аміля:] — Позна ты цяпер ужо думаеш выйсці ў вялікія маштабы. Галава твая асівела.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наздра́ты, ‑ая, ‑ае.
З вялікімі ноздрамі. Часам галава [каровы] прыпыніцца, у шыбу ўпрэцца вільготная наздратая пыса і зашуміць моцна, нюхнуўшы паветра.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патла́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм.пагард. З патламі, кудлаты, калматы. Патлаты хлопец. □ З-пад коўдры выткнулася патлатая, у завітках рыжая галава.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Мазкаўто́ўня, мозгото́ўня, мошкотоўня ’галава’ (ТС). У выніку кантамінацыі лексем мазгатня́ і мазгаўня (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Макатры́га ’галава’ (Бяльк.) — рэгіяналізм, утвораны ад макатра́ (гл.) і экспрэсіўнага суф. ‑ыг‑а.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рагало́вы ’калматы’ (Мат. Гом.). Магчыма, кантамінацыя рог1 (гл.) і галава (гл.) (< *рогагаловы?).