Gas

n -es, -e газ; вайск. атру́тнае рэ́чыва

das ~ ábstellen — адключы́ць газ

das ~ ánstecken — уключы́ць газ

~ gében* — аўта, ав. даць газ; перан. паднале́гчы на пра́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vóllgas

n -es по́ўны газ

~ gében* — даць по́ўны газ (на аўтамабілі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карбюрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) карбюрацыю. Карбюраваць газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае фізічныя ўласцівасці газу; падобны на газ. Газападобнае паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узрыванебяспе́чны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ўзрываецца; небяспечны з-за магчымасці ўзрыву. Узрыванебяспечны газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасге́н, ‑у, м.

Ядавіты бясколерны газ з удушлівым пахам, які пашкоджвае органы дыхання.

[Ад грэч. phōs — святло і genos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эта́н, ‑у, м.

Бясколерны гаручы газ, які знаходзіцца ў прыродным і свяцільным газе.

[Ад грэч. aithēr — эфір, паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exhaust​1 [ɪgˈzɔ:st] n.

1. выхлапны́ газ

2. таксама exhaust pipe выхлапна́я труба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

свяці́льны Leucht-;

свяці́льны газ Léuchtgas n -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tear gas

сьлезаце́чны газ

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)