Ábfolge

f -, -n

1) зме́на (падзей); чаргава́нне, паслядо́ўнасць

2) вы́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

геагігіе́на

(ад геа- + гігіена)

навука, якая вывучае змены ў жывой і нежывой прыродзе як вынік дзейнасці чалавека на Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

этаты́зм

(фр. étatisme, ад etat = дзяржава)

кірунак палітычнай думкі, які разглядае дзяржаву як вышэйшы вынік і мэту грамадскага развіцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

concomitant

[kənˈkɑ:mətənt]

1.

adj.

суправаджа́льны, спадаро́жны

a concomitant result — суправаджа́льны вы́нік

2.

n.

суправаджа́льныя акалі́чнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

corollary

[ˈkɔrəleri]

n., pl. -ries

1) вы́вад -у m.; вы́нік -у m.

2) пасьлядо́ўнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

камаса́цыя, ‑і, ж.

Гіст. Аб’яднаяне некалькіх дробных зямельных надзелаў сялян у адно цэлае з мэтай ліквідацыі цераспалосіцы. На гэтай роўнядзі сям-там тырчалі, як дулі на талерцы, хутары, каторыя яшчэ з часоў сталыпіншчыны, а каторыя — вынік камасацыі. Сабаленка. Пачалася камасацыя, перадзел зямлі. Дуброўскі.

[Ням. Kommassation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбурэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разбураць — разбурыць, дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. разбурацца — разбурыцца.

2. Вынік гэтага дзеяння, пашкоджанне, прычыненае гэтым дзеяннем. [Мікалай:] — Цяпер вось амаль усю зіму жыў у [Маскве], але разбурэнняў ніякіх не бачыў. Усё на сваім месцы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

upshot [ˈʌpʃɒt] n. the upshot вы́нік;

in the upshot у рэ́шце рэшт, нарэ́шце;

What will be the upshot of it all? Чым усё гэта скончыцца?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reaction

[riˈækʃən]

n.

1) рэа́кцыя f.

What was his reaction to the news? — Як ён зрэагава́ў на гэ́тую навіну́?

2) хімі́чная рэа́кцыя

3) вы́нік -у m.

Fever is a reaction from a chill — Гара́чка — вы́нік прасту́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзе́цішча, ‑а, н.

Плод, тварэнне, вынік якой‑н. дзейнасці, чыіх‑н. клопатаў, намаганняў. Беларуская ССР — дзецішча Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі. □ Ужо другі год працуе першая чарга азотнатукавага завода — дзецішча сямігодкі. «Беларусь». Гэта быў той самы пакой, адкуль .. [Рэндал] сачыў за нараджэннем свайго дзецішча — касмічнага карабля. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)