праці́віцца, ‑ціўлюся, ‑цівішся, ‑цівіцца; незак.
Выказваць нязгоду, супраціўляцца. Пачалі будаваць дарогу праз балота. Старыя працівіліся, але моладзь не ўтаймавалася, пакуль не ўзяла верх. Чарот. Дзеду Талашу не сядзіцца ў хаце, але і ад хаты адрывацца не выпадае, тым болей, што бабка Наста працівіцца гэтаму. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zóllen
vt
1) плаці́ць (мыта)
2) гіст. плаці́ць (даніну)
3)
j-m Áchtung ~ — ака́зваць каму́-н. (нале́жную) паша́ну [пава́гу]
j-m Béifall ~ — выка́зваць каму́-н. адабрэ́нне
j-m Dank ~ — выка́зваць каму́-н. падзя́ку
j-m Bewúnderung ~ — выка́зваць каму́-н. захапле́нне, захапля́цца кім-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dárstellen
аддз. vt
1) малява́ць; пака́зваць
2) выка́зваць, апі́сваць
3) выко́нваць (ролю)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
выража́ть несов.
1. (обнаруживать) выяўля́ць; (показывать) пака́зваць; (передавать) перадава́ць; (отражать) адлюстро́ўваць;
карти́на выража́ет за́мысел худо́жника карці́на выяўля́е (перадае́) заду́му мастака́;
лицо́ выража́ло гнев твар адлюстро́ўваў гнеў;
2. (высказывать) выка́зваць;
красноречи́во выража́ть свои́ мы́сли красамо́ўна выка́зваць свае́ ду́мкі;
3. мат. выража́ць;
выража́ть в ци́фрах выража́ць у лі́чбах;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Рэпетава́ць ’злавацца, сердаваць’ (Ян.), рыпытова́тэ ’крычаць, лямантаваць’ (драг., Нар. лекс.). Укр. репетова́ть ’крычаць з усяе моцы; плакаць’, репетувати ’лямантаваць; лаяцца’, рус. репетитъ ’хутка гаварыць’, репетиться ’выказваць незадаволенасць’, чэш. repetit ’хутка і невыразна гаварыць’ экспрэсіўнае ад reptati ’рашаць’ < прасл. *rъptati, дзе rъp‑ — гукапераймальная аснова. (Махэк₂, 512–513; Рэйзак, 536–537). Гл. яшчэ рэптаці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гада́ць
1. (варажыць) wáhrsagen неаддз vt; Kárten légen [schlágen*] (на картах);
2. (выказваць здагадкі) mútmaßen неаддз vt, Vermútungen ánstellen, vermúten;
◊ гада́ць [варажы́ць] на кафе́йнай гу́шчы aus dem Káffeesatz lésen* [orákeln]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бры́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.
1. Выказваць, адчуваць агіду да каго‑, чаго‑н. адмоўнага, брыдкага; гадзіцца. [Арлоўскі:] — Не даваць ніякага спуску парушальнікам! Цягнуць іх на сход, на суд грамадскі! І сарамаціць так, каб парушальнік брыдзіўся самога сябе за свой учынак! Паслядовіч.
2. Тое, што і брудзіцца.
3. Зал. да брыдзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаўмява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Быць у недаўменні; выказваць, выяўляць недаўменне. — Дык чаго ж ты прыйшла? — недаўмявае дзед Купрыян. [Аўгіня:] — Прыйшла забраць тое, што прынесла з сабою з дому. Колас. Калісьці кітайскія літаратары пускалі ў жыццё свае творы без подпісу, ананімна. Чытаў я пра гэта ў юнацтве і недаўмяваў. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
äußern
1.
vt пака́зваць, выяўля́ць; выка́зваць
2.
(sich)
1) выка́звацца
2) выяўля́цца, пака́звацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gréinen
vi
1) хндкаць
im Schlaf ~ — гавары́ць [мармыта́ць] у сне
2) бу́ркаць, выка́зваць незадаво́ленасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)