универса́льный в разн. знач. універса́льны;

универса́льные зна́ния універса́льныя ве́ды;

универса́льное сре́дство універса́льны сро́дак;

образова́ние универса́льное адука́цыя ўніверса́льная;

универса́льный магази́н універса́льны магазі́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Anglicist

[ˈæŋglɪsɪst]

n.

англіцы́ст -а m. (студэ́нт або́ спэцыялі́ст у галіне́ анге́льскае лінгві́стыкі або агу́льнае ве́ды пра Анге́льшчыну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kénntnis

f -, -se

1) ве́данне

~ néhmen* von etw. (D) — прыма́ць што-н. да ве́дама

j-n (von D) in ~ sétzen — даве́сці да ве́дама каго́-н. (аб чым-н.)

aus éigener ~ — на ўла́сным во́пыце

2) pl ве́ды, эруды́цыя

über ~se verfügen — мець ве́ды

séine ~se in Frémdsprachen sind gut — яго́ ве́ды заме́жных мо́ў до́брыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

праве́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

1. Упэўніцца ў правільнасці чаго-н., абследаваць з мэтай нагляду, кантролю.

П. правільнасць рашэння задачы.

П. білеты пры ўваходзе.

2. Падвергнуць выпрабаванню для высвятлення чаго-н.

П. веды навучэнцаў.

П. насенне на ўсходжасць.

|| незак. правяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. праве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.; прым. праве́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагрэсі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паступова ўзмацняцца, павялічвацца.

Хвароба прагрэсіруе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рухацца наперад па шляху прагрэсу.

Навука прагрэсіруе.

3. у чым і без дап. Паляпшаць сваё майстэрства ў якой-н. галіне, свае веды і пад., удасканальвацца.

Юны спартсмен прагрэсіруе.

|| наз. прагрэсі́раванне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

элемента́рны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да элементаў (у 5 знач.).

Э. састаў рэчыва.

2. Пачатковы, які датычыцца асноў чаго-н., асноўны, самы неабходны.

Элементарная фізіка.

Элементарныя веды.

3. перан. Нескладаны, прасцейшы, такі, які павінен быць вядомы кожнаму.

Элементарныя пытанні правапісу.

Элементарныя правілы паводзін.

4. перан. Спрошчаны, павярхоўны, абмежаваны.

Элементарная схема.

|| наз. элемента́рнасць, -і, ж. (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

attainment [əˈteɪnmənt] n. fml

1. дасягне́нне;

the attainment of the target дасягне́нне мэ́ты

2. (звыч. pl.) attainments дасягне́нні; ве́ды; кваліфіка́цыя;

His scientific attainments are impressive. Яго навуковыя дасягненні ўражваюць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rudimentary [ˌru:dɪˈmentri] adj.

1. fml элемента́рны;

She had a rudimentary knowledge of botany. У яе былі элементарныя веды батанікі.

2. fml рудымента́рны, недара́звіты, зача́ткавы;

a rudimentary organ рудымента́рны о́рган

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампетэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае дастатковыя веды ў якой‑н. галіне; дасведчаны. [Хадановіч], калі прызнацца, не надта быў кампетэнтны ў пытаннях севазвароту або ў справе ўгнаення палёў. Грамовіч. // Заснаваны на дасведчанасці; кваліфікаваны, аўтарытэтны. Кампетэнтная думка.

2. Які мае пэўныя паўнамоцтвы. Кампетэнтная арганізацыя.

[Ад лац. competens, competensis — адпаведны, здольны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

promulgate

[ˈprɑ:məlgeɪt]

v.t.

1) абвяшча́ць

2) распаўсю́джваць, пашыра́ць

to promulgate knowledge and good habits — распаўсю́джваць ве́ды й до́брыя на́выкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)