мікралі́ты

(ад мікра- + -літ)

1) найдрабнейшыя крышталікі асноўнай масы эфузіўных горных парод;

2) дробныя каменныя прылады першабытнага чалавека; былі пашыраны ў эпоху мезаліту (параўн. макраліты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тахігене́з

(ад гр. tachys = хуткі + -генез)

з’ява скарачэння і спрашчэння ранняга этапу развіцця арганізма, калі зародак не праходзіць усіх стадый, якія ўласцівы былі продкам арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

exult [ɪgˈzʌlt] v. fml (at/in) ра́давацца (поспеху, перамозе), це́шыцца (поспехам, перамогай); быць ве́льмі ўзра́даваным і шчаслі́вым;

They exulted at their victory. Яны былі вельмі ўзрадаваныя сваёй перамогай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obviously [ˈɒbviəsli] adv. відаво́чна, я́ўна; зразуме́ла, безумо́ўна;

They were obviously drunk. Яны былі яўна п’яныя;

Boys are obviously going to need more help. Хлопчыкам, зразумела, спатрэбіцца дадатковая дапамога.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rust​1 [rʌst] n.

1. ржа́;

There were large patches of rust on the car. На машыне былі вялікія плямы ржы.

2. ко́лер іржы́

3. ржа́ (хвароба раслін)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лісто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Друкаваны або рукапісны лісток, звычайна злабадзённага палітычнага зместу. Пад вечар лістоўкі былі адасланы ў вёску, а часткова былі раздадзены для расклейкі па горадзе. Галавач. Каціўся на папялішчах Падпольных лістовак гром; Лістовак, якіх не знішчыць Ні полымем, ні штыком. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

быкі́, ‑оў; адз. бык, ‑а, м.

Прамежкавыя апоры маста. Былі мініраваны абедзве фермы маста і асноўны сярэдні бык. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канакра́дства, ‑а, н.

Крадзеж коней; занятак канакрада. У Вепрах былі і Саўкавы прыяцелі, даўнейшыя хаўруснікі па часці канакрадства. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гафт, ‑у, М ‑фце, м.

Від ажурнай вышыўкі. Вокны былі вымыты і пазавешваны белымі паркалёвымі з гафтам фіранкамі. Сабаленка.

[Польск. haft.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ра́гуці, рагу́ці́, ра́гуцькі, рагуце́ ’дзве жэрдкі, якія кладуцца на сані, каб сані былі шырэй’ (смарг., Сл. ПЗБ; Шат.), ’шырокія сані’ (ігн., Сл. ПЗБ), параўн. польск. дыял. ragucie ’сані для перавозкі дроў’. Запазычанне з літ. rãgutes ’сані’ < ragaĩ ’рогі’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 127; Сл. ПЗБ, 4, 238).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)