Verbum

замардава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Змучыцца, знясіліцца; змардавацца. «Хутчэй бы.. [Марынка] разлічылася з інстытутам ды адпачыла трошкі, а то зусім замардавалася дзяўчынка», — падумаў бацька. Хадкевіч.

голагало́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. З голай, непакрытай галавой. Праводзілі Галю бацька, Марына і голагаловы і босы Сцёпік. Ермаловіч. // З безвалосай, абстрыжанай ці лысай галавой.

вы́літы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выліць.

2. у знач. прым. Разм. Вельмі падобны; такі ж, як... Зося была — выліты бацька. Чорны.

дво́рны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дваровы (у 2 знач.). Бацька .. быў дворны пастух, і з малых гадоў Сцяпан быў у яго падпаскам. Чарнышэвіч.

капе́йчына, ‑ы, ж.

Разм. Пра невялікія, мізэрныя грошы. Сушчэвічаў бацька.. зямлі не араў і хлеба не сеяў, а пускаў у ход дробную капейчыну. Чорны.

крамзо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Няўмела, неакуратна пісаць; крэмзаць, драпаць. Пакуль ён быў малы, бацька вельмі не прыглядаўся, што там крамзоліць дзіця. Сабаленка.

кура́ч, ‑а, м.

Абл. Дымар. — Ці адгуляліся завідна? — сустрэў сына.. на ганку бацька. Ён сядзеў на самай ніжняй прыступцы і ладзіў курач. Б. Стральцоў.

прапра́дзед, ‑а, М ‑дзедзе, м.

1. Бацька прадзеда ці прабабкі.

2. толькі мн. (прапра́дзеды, ‑аў). Далёкія продкі. Гэта была старая, прапрадзедамі вытаптаная дарога. Асіпенка.

акра́й, прыназ. з Р.

Разм. Ускрай чаго‑н. Акрай таго лесу, які ўсё жыццё сваё вартаваў яго бацька, арандаваў.. [Лявон Бушмар] ад князя добрую дзялянку зямлі. Чорны.

апекава́ць, апякую, апякуеш, апякуе; незак., каго-што.

Ажыццяўляць апеку (у 1, 2 знач.). Калі дзеці вырасталі і станавіліся самастойнымі, бацька іх больш не апекаваў. Бачыла.