кардына́льны

(лац. cardinalis = галоўны)

самы важны, асноўны, істотны (напр. к-ыя змены);

к. лік — матэматычны эквівалент паняцця колькасці (параўн. ардынальны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

магістра́льны

(лац. magistralis = галоўны)

1) які мае адносіны да магістралі (напр. м-ая шаша);

2) галоўны, асноўны (напр. м. напрамак).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прафе́сія

(польск. profesja, ад лац. professio = спецыяльнасць)

асноўны від працоўнай дзейнасці, які патрабуе пэўнай падрыхтоўкі і з’яўляецца галоўнай крыніцай існавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АЗАСПАЛУЧЭ́ННЕ,

хімічная рэакцыя ўзаемадзеяння араматычных дыазазлучэнняў з азаскладальнымі, пераважна араматычнымі амінамі і феноламі. Працякае звычайна ў водным асяроддзі (pH 2 — 6 ці 6 — 11 для амінаў і фенолаў адпаведна) пры t 0—30 °C з утварэннем азазлучэнняў. Аазаспалучэнне — асноўны прамысловы спосаб вытв-сці азафарбавальнікаў.

т. 1, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

capital​2 [ˈkæpɪtl] n. капіта́л;

circulating/floating capital абаро́тны капіта́л;

fixed/idle/share capital асно́ўны/мёртвы/акцыяне́рны капіта́л

♦

make capital (out) of smth. нажыва́ць капіта́л на чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́дры мн

1. (асноўны склад) Káder pl; Káderbestand m -es, -stände;

аддзе́л ка́драў Káderabteilung f -, -en;

падрыхто́ўка ка́драў Káderausbildung f -;

2. вайск Káder pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

істо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які складае сутнасць або датычыцца сутнасці чаго‑н.; значны, важны, асноўны. Істотны недахоп. Істотная розніца. Істотны ўклад у навуку. □ Кастрычніцкія дні 1917 года ў былой Расіі зрабілі вельмі істотную папраўку да гісторыі грамадства. Галавач. Мова героя — адзін з істотных сродкаў раскрыцця і выяўлення яго ўнутранага свету. Барсток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ланжэро́н

(фр. longeron)

асноўны сілавы элемент у раме аўтамабіля, уздоўж корпуса самалёта, лодкі, трактара і іншых машын, які надае ім трываласць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zasadniczy

zasadnicz|y

прынцыповы; асноўны;

kwestia ~a — прынцыповае пытанне;

postawa ~a спарт. асноўная стойка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вяха́, ‑і; мн. вехі, вех; ж.

1. Шост, тычка, звычайна з пучком травы або галінак на канцы для абазначэння мяжы, напрамку, руху. Ставіць вехі. □ Міна Міхайлавіч.. паказаў рукою наперад.., дзе вехі на бярозавых жардзінах абазначалі рэчышча канала. Краўчанка.

2. перан. Асноўны, важны этап у развіцці чаго‑н. Асноўныя вехі творчасці пісьменніка. Гістарычных вехі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)