Verwáltungsbezirk

m -(e)s, -e адміністрацы́йная акру́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wáhlbezirk

m -(e)s, -e вы́барчая акру́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ВАКО́ЛІЦА,

аколіца (ад усх.-слав. околоти абкружаць, абгароджваць, абносіць каламі), наваколле, акруга або агароджа вакол вёскі.

т. 3, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

cyrkuł, ~u

м. уст.

1. акруга, аколіца;

2. паліцэйскі ўчастак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

safe seat [ˌseɪfˈsi:t] n. BrE «надзе́йная вы́барчая акру́га», забяспе́чанае ме́сца для кандыда́т а яко́й-н. па́р ты i ( у выбарчым органе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

municipality

[mju,nɪsɪˈpæləti]

n., pl. -ties

го́рад, акру́га зь мясцо́вым самаўрадам; муніцыпалітэ́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абыхо́д Наваколле, акруга; акружнасць мясцовая (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Rbz.

= Regierungsbezirk – адміністрацыйная акруга (у некаторых землях Германіі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gau

m -(е)s, -e во́бласць, край, акру́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мясцо́васць, ‑і, ж.

1. Пэўная частка зямной паверхні. Балоцістая мясцовасць. □ Нізкая вільготная мясцовасць змянілася ўзвышанай. В. Вольскі. Наўкола была адкрытая мясцовасць, і Ніне здавалася, што за ёй сочаць сотні варожых вачэй. Шчарбатаў.

2. Край, раён, акруга. Уся мясцовасць, якою.. [Назарэўскі] цяпер ішоў, была ўжо некалькі дзён савецкая. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)