аднакра́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць аднакратнага. Аднакратнасць дзеяння. Аднакратнасць дзеяслова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адця́гненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адцягненага (у 2 знач.); абстрактнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажы́ўленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ажыўленага. Ажыўленасць руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ёмнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць аб’ёмнага. Аб’ёмнасць абмалёўкі. Аб’ёмнасць прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмежава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць абмежаванага. Абмежаванасць інтарэсаў. Нацыянальная абмежаванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсалю́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абсалютнага. Абсалютнасць прасторы і часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстрагава́насць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць абстрагаванага. Абстрагаванасць мастацкага вобраза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знішча́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць знішчальнага. Знішчальнасць удару. Знішчальнасць погляду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ідэальнага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ілюзо́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ілюзорнага. Ілюзорнасць надзей. Ілюзорнасць поспехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)