Невук, які выдае сябе за знаўцу, спецыяліста; падманшчык, махляр. Млынар вярнуўся дадому, думаючы пра Стафанковіча як пра шарлатана: «Дрэнна зрабіў, грошы ўзяў і адрас скрыў».Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эгацэнтры́зм, ‑у, м.
Кніжн. Крайняя форма праяўлення эгаізму і індывідуалізму, у аснове якой ляжыць погляд на сябе як цэнтр сусвету. [Гаранскаму] хацелася сказаць пра юначы эгацэнтрызм, пра шкодную саманадзейнасць.Сабаленка.
[Ад лац. ego — я і centrum — цэнтр.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
orderly2[ˈɔ:dəli]adj.
1. аха́йны, акура́тны;
His room is always orderly. У яго пакоі заўсёды прыбрана.
2. дысцыплінава́ны, арганізава́ны; спако́йны;
The crowd was quite orderly. Натоўп паводзіў сябе даволі мірна.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
запля́міцьсов.
1. запятна́ть; (целиком) испятна́ть;
з. суке́нку — запятна́ть пла́тье;
з. падло́гу чарні́лам — испятна́ть пол черни́лами;
2.перен. (опозорить) запятна́ть, замара́ть;
з. сябе́ гане́бным учы́нкам — запятна́ть себя́ позо́рным посту́пком
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ро́ля, -і, мн. -і, -яў, ж.
1. Мастацкі вобраз, створаны драматургам у п’есе, сцэнарыі, які ўвасабляецца ў сцэнічнай ігры акцёрам.
Увайсці ў ролю (таксама перан.: асвоіцца з якой-н. манерай паводзін). Выйсці з ролі (таксама перан.: адступіць ад прынятай на сябе манеры). Вытрымаць сваю ролю (перан.: не адступіць ад прынятай на сябе ролі, манеры). У ролі каго-н. (таксама перан.: у якасці каго-н.). Памяняцца ролямі (таксама перан.). Ролі перамяніліся (таксама перан.: змяніліся ўзаемаадносіны людзей, суадносіны іх сіл).
2. Сукупнасць рэплік адной дзеючай асобы ў п’есе.
Перапісаць ролю.
3. Род, характар і ступень удзелу ў чым-н.
Р. асобы ў гісторыі.
◊
Іграць ролю — мець уплыў, значэнне.
Названы фактар іграе тут вялікую ролю.
|| прым.ро́левы, -ая, -ае (да 1 знач. ў некаторых спалучэннях і да 2 знач.; спец.).
Ролевая ігра (з размеркаваннем роляў паміж удзельнікамі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гарну́ць
1. (выграбаць) heráuskratzen vt, heráusscharren vt; zusámmenscharren vt (у адно месца);
2. (туліць да сябе) drücken vt;
◊ гарну́ць да сэ́рца ans Herz drücken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)