укла́сціся, укладуся, укладзешся, укладзецца; укладзёмся, укладзяцеся, укладуцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Умясціцца куды‑н. Усе рэчы ўклаліся ў чамадан. □ На нашы санкі ўклалася [елка] Зялёная, купчастая. Астрэйка. // перан. Падысці пад якую‑н. катэгорыю, класіфікацыю, разрад. Укласціся ў інструкцыю.

2. перан. Зрабіць, выканаць што‑н. у пэўны тэрмін, не выйсці за межы чаго‑н. вызначанага. Укласціся ў рэгламент. Укласціся ў каштарыс. Укласціся ў адпушчаныя сродкі. □ [Крэмез:] — Укладзёмся [з мантажом станка] да трыццатага. От пабачыш!.. Хлопцы ў мяне цяпер, як шалёных, працуюць. Шынклер.

3. Разм. Легчы спаць; улегчыся. Салдаты акапаліся, заслалі акопы травой і ўклаліся спаць. Хомчанка. Недзе ў бальнічных прысадах плакалі кнігаўкі, не ўклаліся яшчэ на ноч. Пташнікаў.

•••

Укласціся ў галаве (у свядомасці) — стаць зразумелым, трывала засвоіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаўру́с, ‑у, м.

Разм.

1. Група людзей, звязаных агульнымі мэтамі, інтарэсамі. У Малінаўцы лён церлі талакой. З даўніх часоў у засценку склалася некалькі хаўрусаў са сваякоў і суседзяў. Чарнышэвіч. Стаў Антось даваць машыну другім гэтакім малазямельным і платы за гэта не браў. Так паступова пачаў складвацца нейкі бядняцкі хаўрус па малацьбе. Кулакоўскі.

2. Саюз, садружнасць. Жыла.. [маці] цяпер з таго, што ўвайшла ў хаўрус з дворнічыхай. Гарэцкі. [Леапольд] прадае ўвесь свой набытак, уступае ў кабальны хаўрус з кулаком. Барсток. / у перан. ужыв. Гракі ў хаўрусе са шпакамі Вандруюць вывадкам усім. Калачынскі.

3. у знач. прысл. хаўру́сам. Сумесна, гуртам, усе разам. Людзі ўсе хаўрусам, талакой змуравалі мост па-над ракой. Дубоўка.

•••

У хаўрусе — сумесна, разам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храпці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце; пр. хроп, храпла, ‑ло; незак.

1. Утвараць храп ​1 (у 1 знач.). [Сцёпка:] Усе мае таварышы заснулі і моцна храпуць. Мне таксама хочацца спаць. Колас. Пацейчык падгарнуў пад сябе торбу з хлебам і заснуў, нават пачаў храпці. Чорны. // Разм. Моцна спаць, пераважна з храпам. Моцна стукнуўшы дзвярыма, .. [Кірыл], не распранаючыся, валіўся на ложак і амаль да паўдня хроп. Кавалёў.

2. Утвараць храп ​1 (у 2 знач.). Конь хроп, з-пад яго капытоў выляталі камякі снегу. Бураўкін. Коні ашалела храплі і кідаліся на вароты. Сабаленка. Храпуць, іржуць коні, раз-пораз ускідваецца лаянка, гатова загарэцца бойка. Мележ. // Утвараць сіплыя гукі (аб прадметах). У зубах храпла і свістала маленькая счарнелая люлечка. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trick​1 [trɪk] n.

1. жарт; шту́чка; хі́трык;

childish tricks дзіця́чае сваво́льства;

play a trick on smb. падману́ць каго́-н.; пажартава́ць з каго́-н.;

by trick ашука́нствам, падма́нам;

tricks of fortune зме́нлівасць лёсу

2. спрыт, спо́саб, сакрэ́т;

all the tricks and turns усе́ прыёмы і хі́трыкі

3. фо́кус;

a trick of the light светлавы́ эфе́кт;

do tricks пака́зваць фо́кусы

♦

a bag/box of tricks infml усяля́кія хі́трыкі;

be up to one’s (old) tricks infml узя́цца за сваё;

do the trick infml дабі́цца свайго́; дасягну́ць мэ́ты;

play a dirty trick on smb. infml падкла́сці каму́-н. свінню́;

the tricks of the trade сакрэ́ты прафе́сіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cry​2 [kraɪ] v.

1. пла́каць, е́нчыць;

cry bitter tears пла́каць го́ркімі слязьмі́;

cry for joy пла́каць ад ра́дасці;

cry oneself to sleep пла́каць, паку́ль не засне́ш

2. (for smth.) патрабава́ць што-н., насто́йліва дабіва́цца чаго́-н.

3. крыча́ць, раўці́, лямантава́ць;

cry at the top of one’s voice крыча́ць на ўсё го́рла, крыча́ць не́ма

4. кры́кнуць, ускры́кнуць, вы́гукнуць

5. (over) апла́кваць

♦ cry one’s eyes/heart out вы́плакаць (усе́) во́чы;

cry for the moon жада́ць або́ патрабава́ць немагчы́мага;

cry over spilt milk BrE марнава́ць час

cry off [ˌkraɪˈɒf] phr. v. BrE, infml адмо́віцца ад наме́ру

cry out [ˌkraɪˈaʊt] phr. v. (against) пратэстава́ць, выка́зваць пратэ́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weigh [weɪ] v.

1. узва́жваць; ва́жыць;

How much do you weigh? Якая ў вас вага?

2. мець вагу́, значэ́нне; уплыва́ць;

It weighs heavily against us. Гэта не на нашу карысць.

♦

weigh anchor падніма́ць я́кар;

weigh one’s words узва́жваць ко́жнае сло́ва

weigh down [ˌweɪˈdaʊn] phr. v.

1. прыгнята́ць

2. перава́жваць, абцяжа́рваць; гнуць

weigh upon [ˌweɪəˈpɒn] phr. v. =

weigh downweigh in [ˌweɪˈɪn] phr. v.

1. sport узва́жвацца (да або пасля спаборніцтваў)

2. (with) infml уступа́ць у спрэ́чку або́ ў спабо́рніцтва

weigh up [ˌweɪˈʌp] phr. v.

1. узва́жваць, ацэ́ньваць;

weigh up the pros and cons узва́жваць усе́ «за» і «су́праць»

2. падыма́ць (карабель з дна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bis

1.

prp

(~ an, ~ auf, ~ nach, ~ zu) — да

~ nach Berlín — да Берлі́на

~ wohín? — да яко́га ме́сца?

~ zum Báhnhof — да (са́мага) ва́кзала

~ óben — даве́рху

~ wann? — да яко́га ча́су?

~ zum Ábend — да ве́чара

álle ~ auf éinen — усе́, апрача́ аднаго́

2.

cj

паку́ль (не)

wárte, bis ich kómme — пачака́й паку́ль я не прыйду́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ségel

n -s, - ве́тразь, па́рус

die ~ híssen [béisetzen, sétzen, áufziehen*] — падня́ць [паста́віць, нацягну́ць] ве́тразі

◊ álle ~ béisetzen — перан. пусці́ць у ход усе́ сро́дкі

die ~ réffen [bérgen*, éinziehen*] — зняць [скруці́ць, паме́ншыць] ве́тразі

die ~ klar máchen — падня́ць ве́тразі, падрыхтава́ць су́дна да пла́вання [бо́ю]

únter ~n géhen* — плыць пад ве́тразямі

mit vóllen ~n fáhren* — ісці́ на ўсі́х ве́тразях (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

взор

1. (взгляд) по́зірк, -ку м., по́гляд, -ду м.;

оки́нуть взором акі́нуць по́зіркам (азірну́ць);

2. (зрение) зрок, род. зро́ку м.; (глаза) во́чы, род. вачэ́й;

на́шим взорам предста́вилось ужа́сное зре́лище пе́рад на́шымі вача́мі паўста́ла жахлі́вае відо́вішча;

обрати́ть на кого́-л., на что́-л. все взоры перен. звярну́ць на каго́-не́будзь, на што-не́будзь усе́ по́зіркі;

поту́пить взор апусці́ць во́чы;

впе́рить взор утаро́піцца;

изме́рить взо́ром зме́раць во́кам (по́зіркам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

употребля́ть несов.

1. (использовать) скарысто́ўваць, выкарысто́ўваць;

употребля́ть свобо́дное вре́мя на чте́ние скарысто́ўваць (выкарысто́ўваць) во́льны час для чыта́ння;

употребля́ть с по́льзой скарысто́ўваць (выкарысто́ўваць);

употребля́ть в де́ло выкарысто́ўваць;

2. (применять) ужыва́ць;

употребля́ть стари́нные выраже́ния ужыва́ць старасве́цкія вы́разы;

он не употребля́ет спиртны́х напи́тков ён не ўжыва́е спіртны́х напо́яў;

употребля́ть власть ужыва́ць ула́ду;

3. (тратить) тра́ціць;

◊

употребля́ть во зло дове́рие злоўжыва́ць даве́рам;

употребля́ть все уси́лия прыклада́ць усе́ намага́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)