фрахт, -у, М -хце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Плата за перавозку грузаў водным шляхам.

2. Грузы, якія перавозяцца на зафрахтаваным судне, а таксама такая перавозка.

|| прым. фрахто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хару́нжы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Казацкі афіцэрскі чын, роўны падпаручніку, ужываецца і ў сучасных арміях некаторых краін, а таксама асоба, якая мае гэты чын.

2. Сцяганосец у войску (гіст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цячэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. цячы.

2. Рух вады ў рацэ, а таксама вада, якая рухаецца.

Хуткае ц. ракі.

◊

Плысці па цячэнні — прыстасоўвацца да абставін, не выказваючы супраціўлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шалфе́й, -ю, м.

Травяністая расліна сямейства губакветных з пахучымі кветкамі, адзін з відаў якой выкарыстоўваецца ў медыцыне для лекавых настояў, а таксама сам настой.

Паласкаць горла шалфеем.

|| прым. шалфе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шпур, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Цыліндрычная адтуліна, якая прасвідроўваецца ў горнай пародзе для размяшчэння выбуховага рэчыва, а таксама наогул зробленая свердлам вузкая свідравіна.

|| прым. шпуравы́, -а́я, -о́е.

Шпуравая свідравіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эшало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Баявое, аператыўнае пастраенне.

2. Цягнік, а таксама іншы від транспарту спецыяльнага прызначэння для масавых перавозак.

Воінскі э.

Э. з нафтай.

|| прым. эшало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

золата... (а таксама залата...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае та значэнню: а) слову «золата», напрыклад: золатаздабыча, золатапрамысловасць; б) слову «залаты», напрыклад: золатавалосы, золатагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гага́канне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гагакаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Ляцяць дзікія гусі.. Іх гагаканне, больш чым вясна, вярэдзіць душу. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гру́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. грукаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Траскатня кулямётаў, груканне гармат і свісты куль абуджалі ўсіх ад сну. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́рса, ‑ы, ж.

Інтэрнат для навучэнцаў духоўных навучальных устаноў у 18 ст. і першай палове 19 ст., а таксама гэтыя навучальныя ўстановы (духоўнае вучылішча, семінарыя).

[Польск. bursa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)