І́цык ’беларускі танец’ (Мядзв.); параўн. рус. смал. и́цыкиназва адной з нядаўніх гульняў сярод сялян’. Утворана, відаць, ад яўр. уласнага імя Іцык, але семантычная матывацыя застаецца няяснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аме́га

(гр. о mega)

назва апошняй літары ў грэчаскім алфавіце;

ад альфы да амегі — ад пачатку да канца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

англе́з

(фр. anglaise = англійская)

агульная назва англійскіх народных танцаў, якія распаўсюдзіліся ў 17—19 ст. у краінах Еўропы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арыяні́ды

(ад. гр. Orion = назва сузор’я ў экватарыяльнай частцы неба)

паток метэораў, радыянт якога знаходзіцца ў сузор’і Арыёна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

барэ́ж

(фр. barége, ад Baréges = назва горада ў Пірэнеях)

лёгкая празрыстая тканша з баваўнянай, шаўковай або шарсцяной пражы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бераўні́т

(ад чэш. Beraun = назва радовішча ў Чэхіі)

мінерал чырвона-бурага, радзей цёмна-зялёнага колеру са шкляным бляскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біно́мен

(ад бі- + лац. nomen = імя)

прынятая ў біялагічнай наменклатуры двайная назва асноўнай таксанамічнай (гл. таксаномія) катэгорыі — віду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

валькаме́рыя

(ням. Volkameria, ад Volckamer = назва мясцовасці ў Германіі)

дэкаратыўная форма клерадэндруму з белымі або блакітнымі пахучымі кветкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

везувія́н

(ад іт. Vesuvio = назва вулкана)

мінерал класа сілікатаў зеленавата-жоўтага, блакітнага або зялёнага колеру са шкляным бляскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ву́дленд

(англ. woodland = лясная мясцовасць)

назва апошняга з трох археалагічна выяўленых перыядаў гісторыі насельніцтва ўсх. раёнаў Паўн. Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)