міло́рд
(англ. milord, ад my lord = мой лорд)
назва англійскага арыстакрата (лорда), а таксама ветліва-пачцівы зварот да яго.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
но́ма
(гр. nome = раз’яданне)
паражэнне мяккіх тканак твару ў аслабленых дзяцей, якія перанеслі інфекцыйнае захворванне; устарэлая назва — вадзяны рак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пата́ш
(ням. Pottasche, ад гал. potasch)
рэчыва ў выглядзе белага зярністага парашку са шчолачнымі ўласцівасцямі; тэхнічная назва карбанату калію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
петро́леум
(англ. petroleum, ад гр. petra = камень + лац. oleum = алей)
назва нафты ў англамоўных краінах (ЗША, Англіі і інш).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
п’етрэ́н
(ад бельг. Pietrain = назва мясцовасці ў Бельгіі)
парода свіней мяснога напрамку, выведзеная ў пач. 20 ст. у Бельгіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пінцга́ў
(ад ням. Pinzgau = назва мясцовасці ў Аўстрыйскіх Альпах)
парода буйной рагатай жывёлы малочна-мясной прадуктыўнасці, выведзеная ў Аўстрыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ява́нтрап
(ад яв. Java = назва вострава ў Малайскім архіпелагу + -антрап)
выкапнёвы чалавек неандэртальскага тыпу, рэшткі якога знойдзены на Яве.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Балігало́ў ’расліна’. Рус. болиголо́в, укр. болиголо́в. Параўн. чэш. bolehlav, харв. boleglav, baliglav. Прасл. boligolvъ, bolegolvъ — назва розных атрутных раслін (напр., Conium), якія выклікаюць боль галавы. Падрабязней гл. Махэк, Jména rostl., 169.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гаты́чны ’гатычны’ (БРС). Укр. готи́чний, рус. готи́ческий. Гэта назва стылю ў мастацтве з’яўляецца запазычаннем з франц. gothique ’тс’ (а гэта ад назвы германскага племя готаў). Гл. Шанскі, 1, Г, 150–151.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лістагры́з ’назва жука-лістаеда’ (сен., КЭС), рус. пск., смал. листгрыз ’тс’, чэш. listohryz ’жук Seraptia’. Прасл. listohryzъ — словаскладанне на аснове listъ > ліст і gryzti > гры́зці (гл.) (Трубачоў, Эт. сл., 15, 145).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)