рэда́кцыя, ‑і, ж.

1. Праўка, рэдагаванне тэксту. Рэдакцыя артыкула.

2. Пэўная фармулёўка або тэкст, якія чым‑н. адрозніваюцца ад падобных фармулёвак або тэкстаў. Пункт пратакола ў новай рэдакцыі. Другая рэдакцыя рамана. □ Многія раннія вершы Таўлая маюць па некалькі зусім розных рэдакцый. Арочка. Калі новая рэдакцыя — гэта этап у літаратурнай гісторыі тэксту пэўнага твора, то новы помнік — гэта пэўны этап у гісторыі цэлага жанру. Чамярыцкі.

3. Кіраўніцтва выданнем (кнігі, часопіса і пад.). Кніга пад рэдакцыяй прафесара.

4. Калектыў рэдактараў, работнікаў, якія кіруюць перыядычным органам друку. Пазней, па заданню рэдакцыі, мне давялося самому зайсці ў той домік пад соснамі. Брыль. — Я прыехаў здалёк, ад рэдакцыі, і хачу паглядзець, як людзі жывуць. Галавач. // Група работнікаў, якія займаюцца апрацоўкай і падрыхтоўкай тэксту рукапісу да выдання.

5. Памяшканне, дзе працуюць рэдакцыйныя работнікі. Пазваніць у рэдакцыю. Зайсці ў рэдакцыю. □ Я ўспомніў, што мне яшчэ трэба пабываць у рэдакцыі раённай газеты, і паехаў у горад. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бачыць (каму, каму за што) сов. извини́ть (кого, кого за что), прости́ть (кого, кому что);

~чце мне! — извини́те (прости́те) меня́!;

~ч(це) — а) (форма извинения) винова́т, прости́(те); извини́(те); б) (для выражения протеста) извини́(те); в) в знач. вводн. сл. прости́(те), винова́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

weary

[ˈwɪri]

1.

adj.

1) змо́раны; сто́млены; зьнясі́лены

2) стамля́льны, надаку́члівы

a weary wait — надаку́члівае чака́ньне

I am weary of it — Мне гэ́та ўсё абры́дла

2.

v.t. -ried, -rying

1) надаку́чваць

2) стамля́ць

3.

v.i.

1) стамля́цца

2) тужы́ць

She is wearying for home — Яна́ ту́жыць па до́ме

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dark1 [dɑ:k] n. цемната́, це́мра, це́мрадзь;

after dark пасля́ надыхо́ду цемнаты́;

before dark да надыхо́ду цемнаты́

a shot in the dark выпадко́вая здага́дка;

be in the dark (about smth.) infml не ве́даць (пра што-н.), мець цьмя́нае ўяўле́нне;

I am in the dark as to his plans. Яго планы мне невядомыя.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squeeze1 [skwi:z] n.

1. сціска́нне; по́ціск (рукі);

He gave my hand a squeeze. Ён паціснуў мне руку.

2. вы́ціснуты сок;

a squeeze of lemon juice тро́шкі вы́ціснутага со́ку лімо́на

3. цясно́та, ціскані́на; таўкатня́

4. ця́жкасць, склада́нае стано́вішча;

a credit squeeze ця́жкасці з крэды́там

put the squeeze on smb. infml прыці́снуць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transfer1 [ˈtrænsfɜ:] n.

1. перада́ча; перано́с;

the transfer of meaning перано́с значэ́ння (слова);

the transfer of knowledge перада́ча ве́даў у і́ншую сфе́ру

2. пераво́д (па службе); той, хто пераво́дзіцца (у іншую ўстанову)

3. (from … to) пераса́дачны пункт; пераса́дка;

May I have a transfer, please? Дайце мне, калі ласка, транзітны білет.

4. пераво́дны малю́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неўзаме́тку, прысл.

Разм. Так, што цяжка заўважыць; скрытна. Я неўзаметку шмыгнуў за хату і, пераскакваючы цераз рады бульбоўніку, пабег наперарэз Тані. Марціновіч. Першымі выступілі выпускнікі: спявалі, танцавалі, чыталі вершы. Потым, неўзаметку пераміргваючыся, яны адзін за адным павыходзілі з залы. Сабаленка. // Непрыкметна, незаўважна. Час бег неўзаметку. Скрыган. У 1926 годзе мне пашанцавала. Якуб Колас стаў маім суседам. На Вайсковым завулку неяк неўзаметку вырас двухпавярховы драўляны домік, у якім неўзабаве пасяліўся паэт. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўклю́да, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑дзе, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм.

1. Той (тая), хто мае нязграбную паставу, пазбаўлены зграбнасці, спрыту ў рухах. — Толькі зразумеў — не дагнаць мне.. [партызан]: яны на пары лепшых коней, у мяне — адзін няўклюда, ламавік. Шамякін.

2. Неахайны чалавек, мурза. Жонка Нічыпара Мартыневіча, Кацярына, была такая няўдалая,.. такая няўклюда, што нават сарочка ў яе вісела на цэлую пядзю ніжэй спадніцы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патру́ль, ‑я, м.

Невялікі ўзброены атрад (войска ці міліцыі) або ваеннае судна, самалёт для нагляду за парадкам і бяспекай у пэўным раёне, месцы. — Аднойчы мне давялося быць з ім [Раманам] у сумесным патрулі па дружыне. Савіцкі. Узмоцнены патруль ахоўваў кожны метр на чыгунцы, кожны склад, абнесены да таго ж калючым дротам. Мікуліч. // Той, хто знаходзіцца ў такім атрадзе. Учора перад усходам сонца падпольшчыкі знялі патруля і ўзарвалі чыгуначны мост. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паша́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Шастаць некаторы час. [Шалюта] пашастаў карабком запалак, прыкурыў і высока ўзнятай рукой асцярожна паклаў малюсенькую галавешачку ў попельніцу. Дуброўскі. Бывае, унадзіцца ў сады моцны вецер. Пашастае, паходзіць, паносіцца між яблынь. Сіпакоў. Віця пашастаў запазухай і падаў Паўліку невялікі альбомчык. Беразняк.

2. што. Разм. Парэзаць, парваць. — А што дзяліць тую зямлю? Пашастаем на шматкі. Дуброўскі. [Пятрок:] — Але нашто ты .. кашулю яшчэ новую мне пашастаў, вочы пяском засыпаў? Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)