Лыцна́ць ’збірацца, мець намер, хацець’ (Бяльк.). Да лацнаць (гл.), якое са ст.-польск. łacnić się ’рыхтавацца, прыстасоўвацца’ < łacny ’схільны да чаго-небудзь’ (Слаўскі, 4, 412).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прадве́сце ’прыкметы наступлення чаго-небудзь новага’ (ТСБМ). З рус. (ц.-слав.) предве́стие ’тс’, утворанага па прыкладу изве́стие з прыстаўкі пред‑ і ‑вестие. Да ведаць, вестка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наадкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Адкруціць, адшрубаваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадкручваць гаек.

2. Круцячы, адламаць, адарваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадкручваць цыбулін з вянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панатраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Трасучы, здабыць вялікую колькасць чаго‑н. Панатрасаць груш.

2. Натрэсці чаго‑н. у многіх месцах, усюды. Панатрасаць саломы на зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назвіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Скручваючы пасмы, ніці, звіць нейкую колькасць чаго‑н. Назвіваць вяровак.

2. Намотваючы, звіць у клубок, маток вялікую колькасць чаго‑н. Назвіваць нітак у клубкі.

3. Матаючы, зняць з чаго‑н. у вялікай колькасці; разматаць. Назвіваць пражы.

4. Зляпіць, збудаваць нейкую колькасць чаго‑н. Назвіваць гнёздаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

woráus

pron adv

1) з чаго́, адку́ль

2) пасля́ чаго́

3) пераклад залежыць ад кіравання беларускага дзеяслова: ~ gehst du aus?

з чаго́ ты зыхо́дзіш?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прырабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак.

1. што і да чаго. Прымацаваць, трывала злучыць з чым-н.

П. ручку да форткі.

2. што і да чаго. Прыбудаваць да чаго-н.

П. дашчаную пуню да хлява.

3. што, чаго і без дап. Зарабіць у дадатак да асноўнага заработку.

П. на пагрузцы вагонаў.

4. што. Прыбавіць вязаннем.

П. палецу пальчатцы.

|| незак. прырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і прыро́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыро́бка, -і, ДМ -бцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

назбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Збіць, абабіць нейкую колькасць чаго‑н. Назбіваць яблыкаў. // Падстрэліўшы на ляту, збіць вялікую колькасць чаго‑н. Назбіваць варожых самалётаў.

2. Разм. Прыбіваючы адно да другога, змайстраваць нейкую колькасць чаго‑н. Назбіваць табурэтак. Назбіваць скрынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Прыдумаць многа чаго‑н. [Стэфа:] — З нашай тканіны ізаляцыю і шмат чаго іншага робяць. А з адыходаў плітку вырабляюць... Дакладней, будуць вырабляць, каб дахі на хаце крыць... [Мароз:] — Хм! Чаго толькі людзі не папрыдумваюць! Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ввиду́ предлог с род. з прычы́ны (чаго);

ввиду́ моро́зов на́до запаса́ться дрова́ми з прычы́ны маразо́ў трэ́ба запаса́цца дрыва́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)