ацёчнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ацёчнага; тое, што і ацёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безвыніко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць безвыніковага; адсутнасць вынікаў. Безвыніковасць катаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́зкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вузкага (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адця́гненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адцягненага (у 2 знач.); абстрактнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажы́ўленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ажыўленага. Ажыўленасць руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адво́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адвольнага. Адвольнасць рухаў. Адвольнасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакра́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць аднакратнага. Аднакратнасць дзеяння. Аднакратнасць дзеяслова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ёмнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць аб’ёмнага. Аб’ёмнасць абмалёўкі. Аб’ёмнасць прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмежава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць абмежаванага. Абмежаванасць інтарэсаў. Нацыянальная абмежаванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсалю́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абсалютнага. Абсалютнасць прасторы і часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)