ме́ткасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць меткага. Меткасць стральбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мілагу́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мілагучнага. Мілагучнасць мовы. Мілагучнасць голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́цнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць моцнага (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць набожнага. [Бацьку] апрыкрала дзедава набожнасць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безвыніко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць безвыніковага; адсутнасць вынікаў. Безвыніковасць катаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескантро́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бескантрольнага; адсутнасць кантролю. Бескантрольнасць учынкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязмэ́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязмэтнага; адсутнасць мэты. Бязмэтнасць існавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясстра́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясстраснага, раўнадушнасць, абыякавасць. Бясстраснасць стылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясстра́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясстрашнага; адвага, смеласць. Бясстрашнасць разведчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добрасардэ́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць добрасардэчнага; дабрата характару, спагадлівасць, чуласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)