аблы́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Апавіць, абматаць сябе чым‑н. Аблытацца рамянямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абляпі́цца, ‑ляплюся, ‑лепішся, ‑лепіцца; зак.

Разм. Абляпіць сябе чым‑н. Абляпіцца пластырам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшыва́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае звонку якую‑н. абшыўку, абабіты чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвіну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак., чым.

Абгарнуцца, ахінуцца. Абвінуцца хусткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвярце́ць, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак.

Абкруціць, абгарнуць чым‑н. Абвярцець палец бінтам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастасава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можна прымяніць, прывесці ў адпаведнасць з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жанчынападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны чым‑н. да жанчыны; такі, як у жанчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаве́р’е, ‑я, н.

Недахоп веры ў што‑н., упэўненасці ў чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накі́снуць, ‑не; пр. накіс, ‑ла; зак.

Набрыняць чым‑н. кіслым. Бочка накісла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўю́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Нагрузіць сябе чым‑н. Наўючыцца клункамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)