самалюбі́вы, самалю́бны éhrgeizig, éhrliebend, sich selbst schätzend;

самалюбі́вы чалаве́к ein éhrgeiziger Mensch mit Sélbstwertgefühl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

забы́ўчывы, ‑ая, ‑ае.

Які хутка і лёгка забывае. Забыўчывы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доўгажыха́р, ‑а, м.

Чалавек, які пражыў дзевяноста і больш гадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́ндзі, нескл., м.

Уст. Вытанчана, элегантна адзеты свецкі чалавек; франт.

[Англ. dandy.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альбіно́с, ‑а, м.

Чалавек, жывёла або расліна з адзнакамі альбінізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагапа́т, ‑а, М ‑паце, м.

Чалавек з заганамі ў вымаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгільдзя́й, ‑я, м.

Разм. Нядбайны, безадказны ў працы, справах чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабале́пны, ‑ая, ‑ае.

Якому ўласціва рабалепнасць. Рабалепнае пакланенне. Рабалепны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрабава́льнік, ‑а, м.

Чалавек, які прад’яўляе якое‑н. афіцыйнае патрабаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўапра́нены, ‑ая, ‑ае.

Не зусім апрапены, напалавіну апранены. Паўапранены чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)