шано́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шаноўнага (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарсці́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць шарсцістага. Шарсцістасць тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юна́цкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць юнацкага; маладосць. Юнацкасць душы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яле́йнасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць ялейнага. Ялейнасць усмешкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надава́ць​II

1. (ствараць якасць, уласцівасць, форму і г. д.) verléihen* vt, gében* vt;

надава́ць значэ́нне Bedéutung béimessen*;

2. (надзяліць – званнем, правам і г. д.) verléihen* vt, zú¦erkennen* vt;

3. гл надаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дыхраі́зм

(ад гр. dichroos = двухколерны)

двухколернасць, уласцівасць некаторых крышталёў выяўляць розную афарбоўку ў залежнасці ад таго, у якім напрамку іх разглядаць; разнавіднасць плеахраізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ло́мкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ломкага. Ломкасць сцябла. Ломкасць голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маналі́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць маналітнага. Маналітнасць глебы. Маналітнасць партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́тавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць матавага. Матавасць шкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мернага (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)