вузкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вузкага (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вязкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вязкага. Вязкасць гліны. Вязкасць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяласць, ‑і, ж.

Уласцівасць вялага. Вяласць мускулатуры. Вяласць рухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаючасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гаючага. Гаючасць паветра. Гаючасць лекаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіграскапічнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гіграскапічнага. Гіграскапічнасць глебы. Гіграскапічнасць тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпербалічнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гіпербалічнага 1; празмернасць. Гіпербалічнасць ацэнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гладкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гладкага. Гладкасць пражы. Гладкасць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагматычнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дагматычнага 1 (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухсэнсавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць двухсэнсавага. Двухсэнсавасць паводзін. Двухсэнсавасць пазіцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добрасардэчнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць добрасардэчнага; дабрата характару, спагадлівасць, чуласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)