вя́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць вялага. Вяласць мускулатуры. Вяласць рухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаю́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць гаючага. Гаючасць паветра. Гаючасць лекаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіграскапі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гіграскапічнага. Гіграскапічнасць глебы. Гіграскапічнасць тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпербалі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гіпербалічнага ​1; празмернасць. Гіпербалічнасць ацэнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гла́дкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гладкага. Гладкасць пражы. Гладкасць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагматы́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дагматычнага ​1 (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескантро́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бескантрольнага; адсутнасць кантролю. Бескантрольнасць учынкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязмэ́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязмэтнага; адсутнасць мэты. Бязмэтнасць існавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясстра́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясстраснага, раўнадушнасць, абыякавасць. Бясстраснасць стылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясстра́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясстрашнага; адвага, смеласць. Бясстрашнасць разведчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)