Verbum

святлапі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да святлапісу; атрыманы пры дапамозе святлапісу. Святлапісны партрэт.

сейсмапрыёмнік, ‑а, м.

Прыбор для рэгістрацыі ваганняў глебы, якія ўзнікаюць пры праходжанні сейсмічных хваль.

скака́льны, ‑ая, ‑ае.

У анатоміі — які дзейнічае пры скаканні, служыць для скакання. Скакальны сустаў.

стрэптаміцы́н, ‑у, м.

Антыбіётык, які выкарыстоўваецца пры лячэнні туберкулёзу, пнеўманіі і некаторых іншых захворванняў.

[Ад грэч. streptos — ланцужок і mykēs — грыб.]

стэнагра́фія, ‑і, ж.

Спосаб хуткага запісу вуснай мовы пры дапамозе асобых знакаў і скарачэнняў.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і graphō — пішу.]

суднапад’ёмнік, ‑а, м.

Збудаванне для пад’ёму і спуску суднаў (пры пабудове, рамонце і пад.).

сульгі́н, ‑у, м.

Лекавы сродак з групы сульфаніламідных прэпаратаў, які ўжываюць пры кішачных інфекцыях.

трале́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тралея, ажыццяўляецца пры дапамозе тралея. Тралейны транспарт.

тра́сцавы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да трасцы, бывае пры трасцы. Трасцавы стан.

урэмі́я, ‑і, ж.

Спец. Самаатручэнне арганізма рэчывамі, якія затрымліваюцца ў ім пры хваробе нырак.

[Ад грэч. úron — мача і háima — кроў.]