папрысыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

Прыслаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. маладых спецыялістаў у гаспадаркі раёна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

параспрадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́ны; зак., каго-што.

Распрадаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паўзніма́ць і паўздыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

Узняць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. байцоў па трывозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

піро́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Той, хто пячэ або прадае пірагі.

|| ж. піро́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плітня́к, -у́, м.

Вапняковая або пясчаная парода, якая лёгка раздзяляецца на пліты.

Набярэжная з плітняку.

|| прым. плітняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пратэжэ́, нескл., м. і ж., каго або чый (кніжн.).

Асоба, якая карыстаецца чыёй-н. пратэкцыяй.

Гэты юнак — ваш п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца, дзе тайна збіраюцца са злачыннымі або непрыстойнымі мэтамі.

Зладзейскі п.

П. разбэшчанасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прычэ́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Павозка (або вагон, прыстасаванне), якая прычэпліваецца да самаходнага транспартнага сродку.

Трактар з прычэпам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ра́завы, -ая, -ае.

Прыгодны на адзін раз, які робіцца толькі раз або за адзін прыём.

Р. білет.

Разавая дапамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ракі́та, -ы, ДМі́це, мн. -ы, -кі́т, ж.

Дрэва або вялікі куст сямейства вярбовых.

|| прым. ракі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)