Verbum

мацёры, -ая, -ае.

1. Сталы, поўны сіл (пра жывёлу).

М. воўк.

2. перан. Вопытны; непапраўны, закаранелы.

М. шпіён.

М. бюракрат.

|| наз. мацёрасць, -і, ж.

мешкава́ты, -ая, -ае.

1. Надта шырокі, падобны на мяшок (пра адзенне).

М. касцюм.

2. перан. Нязграбны, няспрытны, няўклюдны.

М. хлопец.

|| наз. мешкава́тасць, -і, ж.

му́мія¹, -і, мн. -і, -мій, ж.

Высахлы труп чалавека або жывёлы, захаваны ад гніення бальзамаваннем.

Егіпецкія муміі.

Сухі, як м. (перан.: пра худога чалавека).

надрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. надарвацца.

2. перан. Рабіць што-н. праз меру, старацца з усіх сіл.

3. Крычаць з усіх сіл.

нале́ва, прысл.

1. У левы бок, на левым баку.

Звярнуць н.

Паглядзець н.

2. перан. Не па прамым прызначэнні, незаконна (разм.).

Прадаць тавар н.

наспява́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. чаго. Праспяваць, спець многа чаго-н.

Н. песень.

2. перан., што і чаго. Нагаварыць многа чаго-н. (разм.).

дэмані́чны, -ая, -ае.

1. Уласцівы дэману; каварны і злы.

Д. смех.

2. перан. Які адмаўляе прынятае ўсімі і адрозніваецца моцным, уладарным характарам.

Дэманічная натура.

дэспаты́чны, -ая, -ае.

1. гл. дэспатызм, дэспатыя.

2. перан. Самаўладны, які не лічыцца з воляй і жаданнямі іншых.

Дэспатычная натура.

|| наз. дэспаты́чнасць, -і, ж.

жамчу́жына, -ы, мн. -ы, -жын, ж.

1. Асобнае зерне жэмчугу.

2. перан., чаго або якая. Непаўторны скарб, лепшае ўпрыгожанне (высок.).

Нарач — ж. беларускай зямлі.

загрува́сціць, -ва́шчу, -ва́сціш, -ва́сціць; -ва́шчаны; зак., што.

Заставіць, заваліць чым-н. грувасткім.

З. калідор мэбляй.

З. даклад цытатамі (перан.).

|| незак. загрува́шчваць, -аю, -аеш, -ае.