пааблу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Аблупіць, абадраць усё, многае. Пааблупліваць абоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абпаліць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабскраба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абскрэбці ўсё, многае. Паабскрабаць вокны ад фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адгрэбці ўсё, многае. Паадграбаць сена ад воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадка́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Адказаць на ўсё, многае. Паадказваць на ўсе пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адмяніць усё, многае. Паадменьваць ільготы. Паадменьваць законы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадніма́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Адняцца ў выніку паралічу — пра ўсё, многае. Рукі пааднімаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпо́рвацца, ‑аецца; зак.

Адпароцца ў многіх месцах, усюды — пра ўсё, многае. Рукавы паадпорваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадстаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Адставіць, адсунуць убок усё, многае. Паадстаўляць крэслы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадхіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Адхіліць усё, многае. Паадхіляць галінкі. Паадхіляць фіранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)