вы́легчы, ‑лежа;
Прыпасці сцяблом да зямлі; палегчы (пра збажыну, травы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́легчы, ‑лежа;
Прыпасці сцяблом да зямлі; палегчы (пра збажыну, травы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакла́дна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канчу́р і канча́р, ‑а́,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэ́сы, ‑аў;
Назва Заходняй Беларусі і Заходняй Украіны, якой карысталіся польскія шавіністы ў 1919–1939 гг.,
[Польск. kresy — прыгранічная вобласць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навабра́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да навабранца, навабранцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагада́цца, ‑аецца;
Успомніцца, прыйсці на памяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неспрыя́льны, ‑ая, ‑ае.
Які не адпавядае пажаданым або неабходным патрабаванням; дрэнны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павесялі́ць, ‑весялю, ‑вяселіш, ‑вяселіць;
1. Крыху забавіць, пацешыць каго‑н.
2. Весяліць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павярэ́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўсяме́сны, ‑ая, ‑ае.
Які адбываецца, праходзіць усюды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)