intermediate

1. [,ɪntərˈmi:diət]

adj.

праме́жны, праме́жкавы; які́ ёсьць памі́ж

2.

n.

1) праме́жак -ку m.

2) пасярэ́днік -а m.

3. [,ɪntərˈmi:dieɪt]

v.i.

быць пасярэ́днікам, пасярэ́днічаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lees

[li:z]

n., pl.

1) фуз -у, аса́дак -ку m.

to drink to the lees — вы́піць да апо́шняй кро́плі

2) падо́ньне n., падо́нкі pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

purchase

[ˈpɜ:rtʃəs]

1.

v.t.

1) набыва́ць; купля́ць

2) атры́мваць за кошт

2.

n.

1) ку́пля f.

2) набы́так -ку m.; то́е, што набы́та, ку́плена

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accretion

[əˈkri:ʃən]

n.

1) нараста́ньне n.; прыро́ст -у m., павелічэ́ньне паме́рам

2) зраста́ньне n.

3) прыро́ст -у; дада́так -ку m.

4) Geol. нано́с зямлі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

исто́к в разн. знач. выто́к, -ку м., мн. выто́кі, -каў;

исто́ки Днепра́ выто́кі Дняпра́;

у исто́ков цивилиза́ции каля́ выто́каў цывіліза́цыі;

исто́ки первобы́тной культу́ры выто́кі першабы́тнай культу́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВАТЫКА́НСКАЯ АПО́СТАЛЬСКАЯ БІБЛІЯТЭ́КА,

афіцыйная папская бібліятэка ў Рыме. Засн. ў 4 ст. У 1990 у фондах 1,3 млн. адзінак, у т. л. каля 8 тыс. інкунабул і каля 100 тыс. графічных твораў мастацтва. Неаднаразова знішчалася і мяняла месцазнаходжанне (Рым, Латэран, Авіньён). Сучасны выгляд б-ка набыла ў 15 ст. пры папе Мікалаю V, які арганізаваў скрыпторый (майстэрню па перапісванні кніг) і забяспечыў доступ да бібліятэчнага збору шырокай публікі. У 16 ст. папа Сікст V перанёс б-ку ў Ватыканскі палац, дзе яна знаходзіцца і цяпер. У 1911—18 мадэрнізавана А.Рацы (будучы папа Пій XI). Абслугоўвае царк. і навук. ўстановы. У фондах б-кі адна з найбагацейшых у свеце калекцый рукапісаў (больш як 61 тыс. адзінак) і аўтографаў (Фамы Аквінскага, Ф.Петраркі, Т.Таса, М.Лютэра, Мікеланджэла, усяго каля 100 тыс.), каштоўныя прыватныя кнігазборы: шведскай каралевы Крысціны, сем’яў Борджа, Барберыні, Кіджы, Росі. Выдае каталогі спец. збораў, тыражуе фотакопіі і мікрафільмы інкунабул. Пры б-цы 3 музеі.

Н.К.Мазоўка.

т. 4, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛАСНЫ́Я ВУЧЫ́ЛІШЧЫ,

пачатковыя навучальныя ўстановы ў Рас. імперыі ў 1830—60-я г. Засноўваліся паводле ўказа Мін-ва нар. асветы ад 24.12.1830 па аднаму на воласць для падрыхтоўкі пісараў. Навучанне было бясплатнае, а яго ўзровень даволі нізкі. У валасных вучылішчах вучыліся сял. дзеці ва ўзросце ад 8 да 13 гадоў. Выкладаліся Закон Божы, чытанне, руская мова, арыфметыка, чыстапісанне, спевы, геаграфія і гісторыя. Заняткі праводзіліся пасля заканчэння палявых работ і да іх пачатку ў наступным годзе па 4 гадзіны на дзень, акрамя святаў і выхадных. Настаўнікамі былі прыходскі святар або той, хто папярэдне вытрымаў экзамен у мясц. павятовым вучылішчы. Кожнае вучылішча мела невялікую б-ку. Існавалі за кошт падаткаў дзярж. і ўдзельных сялян. На ўтрыманне валасных вучылішчаў штогод выдаткоўвалася па 700 руб., аднак частка гэтых грошаў існавала толькі на паперы. У 1860-я г. паводле Палажэння аб дзярж. і ўдзельных сялянах падаткі на валасныя вучылішчы сталі неабавязковыя. Пазбаўленыя сродкаў, валасныя вучылішчы спынілі дзейнасць (засталіся толькі ў прыбалтыйскіх губернях).

А.Ф.Самусік.

т. 3, с. 473

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

призы́в м.

1. (действие) прызы́ў, -зы́ву м.; клі́канне, -ння ср.; закліка́нне, -ння ср., за́клік, -ку м.; см. призыва́ть;

2. (обращение с призывом) за́клік, -ку м.;

3. (просьба, мольба, зов) кліч, род. клі́ча м., по́кліч, -ча м.; про́сьба, -бы ж.;

призы́в о по́мощи кліч на дапамо́гу, про́сьба рату́нку;

4. собир. (лица, призванные на военную службу) прызы́ў, -зы́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rudiments

[ˈru:dɪmənts]

n., pl.

1) пача́ткі, асно́вы pl.

the rudiments of grammar, mathematics — асно́вы грама́тыкі, матэма́тыкі

2) пача́так, зача́так -ку m.

3) Biol. зача́ткі о́ргана

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hap

[hæp]

1.

n., Archaic

1) наго́да f., ша́нец -цу m.; шча́сьце n.

2) здарэ́ньне n.; вы́падак -ку m.

2.

v.i. happed, happing

здара́цца выпадко́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)