ардына́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Ваеннаслужачы пры камандзіру або пры штабе для службовых даручэнняў.

|| прым. ардына́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

баты́ст, -у, М -сце, м.

Тонкая паўпразрыстая тканіна з ільняной або баваўнянай пражы.

|| прым. баты́ставы, -ая, -ае.

Батыставая кофтачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

безыме́нны, -ая, -ае.

Які не мае імя, назвы або яны невядомыя.

Б. персанаж.

Безыменная даліна.

|| прым. безыме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

блік, -у, мн. -і, -аў, м.

Светлавая пляма або водбліск якога-н. святла на гладкай паверхні, на цёмным фоне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бокс², -а, м.

Мужчынская стрыжка, пры якой валасы на скронях і патыліцы коратка выстрыгаюцца або выгольваюцца.

Стрыжка пад б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бурда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж. (разм., пагард.).

Дрэнна прыгатаванае, нясмачнае пітво або вадкая ежа.

Не суп, а б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

буру́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пеністыя хвалі на мелкай мясціне мора або над рыфам.

|| прым. буру́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вадаём, -а, мн. -ы, -аў, м.

Натуральная або штучная ўпадзіна, напоўненая вадой; басейн.

Натуральны в.

|| прым. вадаёмны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адсе́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Ізаляваная або адцзеленая ад іншых частка спецыяльнага памяшкання (на самалёце, караблі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

амбразу́ра, -ы, ж.

1. Адтуліна ў абарончым збудаванні; байніца.

2. Аконны або дзвярны праём (спец.).

|| прым. амбразу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)