фацэ́ція, ‑і, ж.

1. Жартоўнае апавяданне, распаўсюджанае на Захадзе ў эпоху Адраджэння і ў Расіі ў канцы 17 ст.

2. Разм. Пацеха, смехата. Барада Мілеўскага была прадметам жартаў і насмешак з боку настаўнікаў, але ён не зварачаў на гэта ўвагі, сам смяяўся і тлумачыў, што бараду ён носіць для «фацэціі». Колас. [Кандрат:] — Гэта ж трэба такая фацэція: Андрэй Ермаліцкі — мой сват. Грахоўскі.

[Ад лад. facetia — жарт, досціп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хі́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Слабы, хваравіты. [Дачка:] — Калі ты ўжо нядужы і хілы, Калі ў сэрцы няма болей сілы, Дык я заўтра сама завяду Гадаванку маю ў чараду. Глебка. // Які дрэнна расце, чахлы. Такое высокае і сакавітае конскае шчаўе расло, што між яго трэба было адшукваць рэдкія і хілыя кусцікі чырвонай канюшыны. Пянкрат. // перан. Стары, трухлявы. Два хляўцы з паветкамі, хілы плот панік. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвёрдасць, ‑і, ж.

1. Спец. Супраціўленне цвёрдага цела змяненню формы або парушэнню цэласнасці яго паверхневага слон.

2. Уласцівасць і якасць цвёрдага (у 2–8 знач.). Цвёрдасць алоўка. Цвёрдасць характару. □ — Якія вострыя пачуцці можна перажыць, калі ведаеш, што ад цвёрдасці тваёй рукі і вернасці вока залежыць жыццё чалавека. Маўр. Але ж трэба і характар паказаць, і выявіць станоўчасць і цвёрдасць сваю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалаве́чак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да чалавек (у 1 знач.). Потым [Віця] ўзяў дубец і намаляваў побач са сваёй школай чалавечка з вялікім партфелем. Каліна. / у пагард. ужыв. — Хітрыў, гад... Баяўся, каб мы не заўважылі яго адсутнасці раней, чым яму трэба было. Подленькі быў чалавечак. Машара. // Пра дзіця. Маленькі чалавечак, загорнуты ў прасцірадлы, захутаны ў кажух, ляжаў там, ляжаў нерухомы, бездапаможны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарні́чнік, ‑у, м.

Сцёблы, кусцікі, на якіх растуць чарніцы. І я ішоў па густым, яшчэ зялёным чарнічніку, не спыняючыся і зачаравана разглядаючы прыгажосць асенняга лесу. Ляўданскі. Наступны баравік сядзеў, стоены ў чарнічніку, і трэба было зыркае вока, каб яго адшукаць. Навуменка. // Месца, парослае кустамі чарніц. Чарнічніку было поўна, увесь дол укрыты. Сцяпан нагнуўся, расхінуў кусток. Ягады былі яшчэ зеленкаватыя. Гіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nearly [ˈnɪəli] adv.

1. ама́ль, каля́, прыблі́зна;

It’s nearly five o’clock. Зараз амаль пяць гадзін.

2. ледзь не, чуць не;

He nearly drowned. Ён ледзь не ўтапіўся;

nearly blind напаўсляпы́, паўсляпы́

not nearly далёка не, зусі́м не, ні ў я́кім ра́зе;

not nearly enough зусі́м недастатко́ва; зна́чна менш, чым трэ́ба;

pretty nearly ама́ль (што), ледзь(ве); ледзь не, чуць не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ought [ɔ:t] modal v.

1. : выражае неабходнасць, маральны абавязак;

She ought to come. Яна павінна прыйсці;

Such things ought not to be allowed in our society. Такія з’явы недапушчальныя ў нашым грамадстве.

2. : з перфектным інфінітывам выражае шкадаванне, папрок;

You ought to have agreed. Вам трэба было згадзіцца.

3. : выражае меркаванне, дапушчэнне;

They ought to be there by now. Зараз яны, верагодна, ужо там.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

change1 [tʃeɪndʒ] n.

1. зме́на, пераме́на;

a change in the weather зме́на надво́р’я;

for a change для разнаста́йнасці;

You need a change. Вам неабходны пераме́ны.

2. рэ́шта;

small change дро́бныя гро́шы;

Keep the chan ge. Рэшты не трэба./Рэшту пакіньце сабе.

3. пераса́дка (у транспарце)

4. зме́на (бялізны, адзення)

a change for the better/for the worse пераме́на на ле́пшае/на го́ршае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stir2 [stɜ:] v.

1. варушы́ць; варушы́цца;

The wind stirred the leaves. Вецер варушыў лісце;

Don’t stir! Не варушыся!

2. мяша́ць, разме́шваць;

stir one’s tea паме́шваць гарба́ту

3. узруша́ць, узру́шваць, хвалява́ць;

stir the blood хвалява́ць кроў; выкліка́ць энтузія́зм;

stir smb.’s wrаth выкліка́ць чый-н. гнеў

stir up [ˌstɜ:rˈʌp] phr. v. раздзьму́ць (сварку), узбужда́ць (зацікаўленасць);

He needs stirring up. Яго трэба разварушыць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ukryć

ukry|ć

зак.

1. схаваць, укрыць;

~ć zbiega — утаіць (схаваць) уцекача;

~ł twarz w dłoniach — ён закрыў твар рукамі;

2. скрыць, схаваць, утаіць;

~ć dochody — скрыць даходы;

nie da się ~ć, że ... — трэба прызнаць, што...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)