Натко́сьнік ’меншы брат ці родзіч маладой’ (віл., З нар. сл.). Гл. надкосны ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ненажэ́рны ’ненасытны, прагны’ (Касп.), нінажо́ра ’абжора’ (шчуч., З нар. сл.). Да жэ́рці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Не́тувіч ’абадранае ці нястоўчанае зерне ў крупах’ (слаўг., Нар. сл.). Гл. нетуўч ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

О́нде, онди ’вунь’ (Ян., Сл. Брэс., Ник., Нар. лекс.). Гл. он і дзе.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пампу́шачка (З нар. сл.) ’пупышачка’. З польск. pępyszek ’тс’. Змена роду паводле пупышка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паштакава́ць (экспр.) ’аблізаць’ (нараўл., Жыв. нар. сл.). Відаць, з пакаштаваць ’паспытаць на смак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пля́нтра ’падваліна’ (пін., Нар. сл.). Няясна. Магчыма, у аснове ляжыць лац. planta ’падэшва’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыснасці́ць (пріснасьці́ць) ’прыладзіць’ (Бяльк.), прыснасці́цца ’прыладзіцца, прымасціцца’ (жлоб., Нар. словатв.). Да снасць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прысіві́ць ’забяліць малаком’ (узд., Жд. 3; полац., Нар. лекс.). Да сіві́ць, сівы́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раду́ты ’бяседа з частаваннем у суботу ці нядзелю’ (навагр., З нар. сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)