халадзі́льны тэх. Kühl-, Kälte-;

халадзі́льная ўстано́ўка Kälteanlage f -, -n, Gefríeranlage f;

халадзі́льнае прадпрые́мства Éinfrierbetrieb m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фільтрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Прапускаць што-н. праз фільтр для ачысткі.

Ф. вадкасць.

|| зак. адфільтрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і прафільтрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. фільтрава́нне, -я, н., фільтра́цыя, -і, ж. і фільтро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. фільтрава́льны, -ая, -ае, фільтрацы́йны, -ая, -ае і фільтро́вачны, -ая, -ае.

Фільтравальная папера.

Фільтрацыйная ўстаноўка.

Фільтровачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кандыцыяне́р

(фр. conditionneur, ад лац. conditio = умова, патрабаванне)

спецыяльная ўстаноўка для забеспячэння патрэбнай тэмпературы, чысціні і вільготнасці паветра ў памяшканні.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Размяркоўваць, раскладваць па сартах.

С. бульбу.

С. швейныя вырабы.

|| зак. рассартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. сартава́нне, -я, н. і сарціро́ўка, -і, ДМ -роўцы, ж.

|| прым. сартава́льны, -ая, -ае і сарціро́вачны, -ая, -ае.

Сартавальная машына.

Сарціровачная ўстаноўка.

○

Сартавальная горка — месца на чыгуначных пуцях, дзе фарміруюцца саставы (спец.).

Сартавальная станцыя — станцыя, дзе фарміруюць і расфарміроўваюць чыгуначныя саставы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электразва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Зварка металаў пры дапамозе электрычнай энергіі. І хоць Алена ўпэўнена брала ў рукі электразварачны апарат, усё ж майстар пабаяўся даць ёй рабіць электразварку. Сабаленка.

2. Разм. Электразварачны цэх, аддзел; электразварачная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душавы́, ‑ая, ‑бе.

1. Які мае адносіны да душа. Душавая ўстаноўка. □ У кватэрах прадугледжаны і газавыя пліты, і прасторныя балконы, і душавыя пакоі, і зручныя сценныя шафы. Грахоўскі.

2. у знач. наз. душава́я, ‑ой, ж. Памяшканне з душавымі прыстасаваннямі. Зайсці ў душавую.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кацёл, катла́, мн. катлы́, катло́ў, м.

1. Вялікая металічная пасудзіна круглай формы (для награвання вады, прыгатавання ежы і пад.).

Наліць вады ў к.

2. Пра харчаванне з агульнай кухні.

Ротны к.

Агульны к.

3. Закрытая пасудзіна для ператварэння вады ў пару.

Паравы к.

4. перан. Поўнае акружэнне воінскай групоўкі.

Мінскі «кацёл».

|| прым. катло́вы, -ая, -ае (да 1—3 знач.) і каце́льны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Кацельная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устано́ўка ж.

1. (размяшчэнне) Áufstellen n -s, Áufstellung f -, -en;

2. тэх. (мантаж, наладжванне) Áufstellung f -; Montáge [-ʒə] f -, -n, Installatión f -, -en, Éinbau m -(e)s; Áufsatzeinstellung f (у артылерыі);

3. тэх. (прылада, механізм) Ánlage f -, -n, Éinrichtung f -, -en, Vórrichtung f -, -en;

устано́ўка для кандыцыянава́ння (паветра) Klímaanlage f -, -n;

рэнтге́наўская ўстано́ўка Röntgenapparat m -(e)s, -e;

хімі́чная ўстано́ўка Chemíeanlage f;

халадзі́льная ўстано́ўка Kälteanlage f, Kühlanlage f;

4. (арыентыроўка) Éinstellung f -, -en, Stéllungnahme f -, -n;

мэ́тавая ўстано́ўка Zíelsetzung f -, -en, Ziel n -(e)s, -e;

мець устано́ўку на што-н. auf etw. (A) éingestellt sein; etw. im Áuge háben;

5. (дырэктыва, прынцып) Ríchtlini¦e f -, -n, Direktíve [-və] f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даі́льны с.-г. für das Mélken bestímmt; Melk-;

даі́льная ўстано́ўка Mélkanlage f -, -n;

даі́льнае вядро́ Mélkeimer m -s, -;

даі́льны апара́т Mélkmaschine f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лака́тар

(англ. locator, ад лац. locator)

спецыяльная ўстаноўка для вызначэння месцазнаходжання аб’екта з дапамогай адбітых ад яго гукавых ці электрамагнітных хваль або па яго асабістым выпрамяненні (напр. гукавы л., лазерны л.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)