адсо́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -со́хне; -со́х, -хла; зак.

1. Пра часткі раслін: засохшы, адпасці.

Галінка адсохла.

2. Пра частку цела: страціць здольнасць рухацца, дзейнічаць з прычыны хваробы (разм.).

Рука адсохла.

◊

Каб табе язык адсох — праклён таму, хто нядобра сказаў.

|| незак. адсыха́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́нзель

(ням. Trense)

металічныя цуглі, пры дапамозе якіх кіруюць канём, націскаючы на язык і куткі рота.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

spire [ˈspaɪə] n.

1. шпіль, спіча́к

2. стрэ́лка (расліны), па́растак; былі́нка

3. вастрыё, спіча́стая верхаві́на (чаго-н.); язы́к по́лымя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГА́РМА ЛЕДАВІ́К,

на Зах. Паміры, у Таджыкістане, у вярхоўях р. Абіхінгоу (бас. Вахша). Даўж. 30,4 км, пл. каля 115 км². Язык ледавіка пераважна ўкрыты марэнай.

т. 5, с. 63

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыгаво́рка ж. пригово́р м., пригово́рка, прибау́тка;

◊ галава́ з пакло́нам, язы́к з ~кай — погов. голова́ с покло́ном, язы́к с пригово́ром (с прибау́ткой)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бажы́цца, бажуся, божышся, божыцца; незак.

Даваць клятву, ужываючы слова «далібог». А Крамнік божыцца, клянецца: — Няхай язык адсохне, — прысягае. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залётнік, ‑а, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын; жанчыналюб. Павалковіч меў добра падвешаны язык і вялікі вопыт старога залётніка. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obłożony

абложаны;

język obłożony — абложаны язык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канцеля́рский канцыля́рскі;

канцеля́рский по́черк канцыля́рскі по́чырк;

канцеля́рский язы́к канцыля́рская мо́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

общенаро́дный агульнанаро́дны;

общенаро́дные интере́сы агульнанаро́дныя інтарэ́сы;

общенаро́дный язы́к агульнанаро́дная мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)