Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пала́ці, ‑яў; адз.няма.
Уст. Палаткі. Зверху над палком, амаль пад самай столлю, пасланы яшчэ палаці, кароткія, даўжынёй у рост.Галавач.Чысты пакой у Буяна — на старасвецкі манер — з вялізнай печчу і палацямі.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы; Рмн. ‑лівак; ж.
Салодкі напітак, настоены на фруктах або ягадах. Вішнёвая наліўка. □ Гасцінная гаспадыня ўмомант паслала на стале чысты абрус і паставіла графінчык дамашняй, вельмі пахучай наліўкі.Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́ўзнік, ‑а, м.
Спец. Від трохскладовага сілабатанічнага верша з паўзамі (у 4 знач.), г. зн. з неаднолькавай вольнасцю ненаціскных складоў паміж націскнымі. Жывое гучанне верша пераконвае, што перад намі «чысты» паўзнік ці дольнік.Бярозкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unwritten
[ʌnˈrɪtən]
adj.
1) няпі́саны
2) звычаёвы
3) не запі́саны, чы́сты(пра а́ркуш папе́ры)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рукадзе́льніца, ‑ы, ж.
Жанчына, якая займаецца рукадзеллем (у 1 знач.), майстар гэтай справы. Расла яшчэ за князем на ўзбярэжжы Дзвіны-ракі дзяўчына-красуня, разумніца і рукадзельніца, з голасам салаўіным, з косамі, як чысты лён.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крышта́льны
(гр. krystallinos)
1) які складаецца з крышталёў, мае форму крышталя;
2) перан. празрысты, светлы, чысты;
3) перан. бездакорны, беззаганны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пуры́н
(ад лац. purus = чысты)
арганічнае злучэнне з наяўнасцю азоту цыклічнай будовы, якое выконвае важную ролю ў розных біялагічных працэсах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Ператоп, пэрэпюп ’тук, чысты свіны тлушч’ (жытк., Вешт., ЛА, 4), параўн. рус.перетопки ’рэшткі ад ператопленага сала, масла, воску’, польск.przetop, серб.-харв.npėmon ’ператопленае сала, тлушч’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад ператапіць (< прасл.*per‑topiti). Да пера- і тапіць і (гл.).