не́прыяцель
‘чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
не́прыяцель |
не́прыяцелі |
| Р. |
не́прыяцеля |
не́прыяцеляў |
| Д. |
не́прыяцелю |
не́прыяцелям |
| В. |
не́прыяцеля |
не́прыяцеляў |
| Т. |
не́прыяцелем |
не́прыяцелямі |
| М. |
не́прыяцелю |
не́прыяцелях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
челове́к
1. чалаве́к, -ка м.;
молодо́й челове́к малады́ чалаве́к;
делово́й челове́к дзелавы́ чалаве́к;
пять челове́к пяць чалаве́к;
2. (официант) уст. афіцыя́нт, -та м.; (слуга) слуга́, -гі́ м.; (дворовый) дваро́вы, -вага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ме́лочный дро́бязны;
ме́лочный челове́к дро́бязны чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самовлюблённый самаўлюбёны;
самовлюблённый челове́к самаўлюбёны чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самонаде́янный саманадзе́йны;
самонаде́янный челове́к саманадзе́йны чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тупоу́мный тупы́;
тупоу́мный челове́к тупы́ чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хлебосо́л хлебасо́л, -ла м., гасці́нны чалаве́к;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДЖЭНТЛЬМЕ́Н
(англ. gentleman літар. высакародны чалавек),
1) чалавек высакароднага паходжання, дваранін (устарэлае).
2) У Вялікабрытаніі і інш. англамоўных краінах — чалавек, які строга прытрымліваецца свецкіх правіл паводзін, а таксама пачцівы зварот да мужчын.
3) Чалавек, які вызначаецца сваёй выхаванасцю ў паводзінах, далікатнасцю і зграбнасцю адзення.
т. 6, с. 98
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
захо́жий прост. пры́шлы;
захо́жий челове́к пры́шлы чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
быва́лец обл. быва́лец, -льца м.; быва́лы чалаве́к;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)