уздыха́ць несов., в разн. знач. вздыха́ть;

ця́жка ўздыха́ць — тяжело́ вздыха́ть;

у. па кім-не́будзь — вздыха́ть по кому́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ця́жанька, прысл.

1. Вельмі цяжка. Цяжанька несці. □ Цяжка, цяжанька ўздыхнула Бедная жанчына. Колас.

2. безас. у знач. вык. Пра дрэнны фізічны стан, пачуцці болю, стомы і пад. [Марыля:] Ах, як жа цяжанька! Падай мне вады, Данілка. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pomyślenie

pomyśleni|e

: nie do ~a — цяжка сабе ўявіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ciężko

цяжка;

ciężko strawny — цяжкатраўны; непрыймальны;

ciężko chory — цяжкахворы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gasp2 [gɑ:sp] v.

1. (at) пераста́ць ды́хаць (ад здзіўлення/страху і да т.п.)

2. ця́жка ды́хаць, задыха́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

what-d’you-call-it [ˈwɒtdjʊˌkɔ:lɪt]n. infml як гэ́та там…? (ужываeцца замест імя або назвы, якія цяжка ўспомніць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неажыццяві́мы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які цяжка, немагчыма ажыццявіць; нездзяйсняльны, нязбытны. Неажыццявімы план. Неажыццявімая прапанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрато́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак. (разм.).

1. каго-што. Далёка або невядома куды схаваць, падзець.

І куды ён запраторыў шашкі?

2. перан., каго (што). Заслаць куды-н., адкуль цяжка выбрацца, вызваліцца.

З. каго-н. у глуш.

|| незак. запрато́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыме́ціць і прыкме́ціць, -е́чу, -е́ціш, -е́ціць; -е́чаны; зак., каго-што і са злуч. «што».

Заўважыць, звярнуць увагу на каго-, што-н.

Гэту птушку цяжка п. сярод пасохлай травы.

Я гэтага чалавека даўно прымеціў.

|| незак. прымяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыкмяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

stump2 [stʌmp] v.

1. то́паць, ту́паць, ця́жка ступа́ць, чыкільга́ць

2. infml азада́чваць, агаро́шваць;

I’m stumped. Я ў тупіку.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)